Σαν σήμερα πριν ένα χρόνο..δύο λεπτά μετά τα μεσάνυχτα ..έφτασε ο Νικόλας στη ζωή μας..και μας άνοιξε την πόρτα σε ένα κόσμο γεμάτο χρώματα, χαμόγελα, χαρά..ένα κόσμο μαγικό..
Ένα μικρό ανθρωπάκι 3.300 γραμμάρια και 52 εκατοστά…

 
 που σε μια στίγμη (τόσο μου φάνηκε…)
ίσα που πρόλαβα να ανοιγοκλείσω τα μάτια μου…
μεταμορφώθηκε…
σε ένα αγοράκι… 
που στηρίζεται στον καναπέ και κάνει τα πρώτα του βήματα …
που λέει τις πρώτες του λεξούλες….
που παίζει με τα παιχνίδια του ….
που έχει άποψη και την εκδηλώνει με όποιο τρόπο μπορεί…
που τρελαίνεται να χορεύει…

Νικόλα μου σε λατρεύω, ψυχή μου, ανάσα μου, ζωή μου…
Σ’ ευχαριστώ για αυτούς τους υπέροχους μαγικούς μήνες…
Και ανυπομονώ πραγματικά για όλους τους επόμενους που θα περάσουμε μαζί…
Χρόνια σου πολλά αγόρι μου…
Να είσαι καλότυχος, γερός και δυνατός…
Σ’αγαπώ πολύ…και σου υπόσχομαι να είμαι πάντα δίπλα σου…