in English soon

Χτες ο Νικόλας έκλεισε τους 17 μήνες…

  • Μήνας: 17ος 
  • Βάρος : 11.200 γραμμάρια
  • Ύψος: 83 εκ.
  • Δόντια : 17

Το ανθρωπάκι μου μεγαλώνει…Δεν είναι πλέον μωράκι (χμμμ ίσως μόνο για μένα…) αλλά τώρα είναι κανονικό παιδάκι που μιλάει, ζητάει, διεκδικεί, απαντάει…Όλη την ώρα μιλάει…μόνος του, στα παιχνίδια του, σε μένα… Όταν διψάει φωνάζει “νερό”, όταν περνάμε από το φούρνο της γειτονιάς φωνάζει “κουλουράκι”, όταν χτυπάει το θυροτηλέφωνο φωνάζει “παππού”…Ζητάει “κουτάλι” όταν θέλει να φάει, “μπικοτάκι” όταν στέκεται μπροστά στο μπισκοτοσυρτάρι…”αγκάλα” όταν θέλει αγκαλίτσα… Όλο το μήνα -από τότε που έμαθε τα ονόματά μας- το έκοψε το “μαμά και μπαμπά”. Πλέον μας φωνάζει “Επία” και “Αντώι”… χαχα..Είμαστε μοντέρνα οικογένεια εμείς…Αν και τώρα τελευταία ευτυχώς επανέρχεται (γιατί μου αρέσει να το ακούω χεχε..) και φωνάζει με όλους τους τρόπους: μαμά, Επία και μαμά Επία….χεχε…Όταν δε, έρχεται και μου λέει: “αγκάλα Επία” και εγώ του λέω “αγκαλιά Νικόλα”….λιώνω η μάνα…!!! Εδώ και μερικές μέρες έμαθε και το  “όχι”… “Νικόλα θέλεις άλλο φαγητό;” “όχι”. “Θέλεις μπισκοτάκι;” “Μπικοτάαααακι” !!! χαχα..

Πλέον ο Νικόλας τρώει κανονικά…από το φαγητό μας δηλαδή..Δεν πέρασε ποτέ από το στάδιο με τα “πατημένα” φαγητά…Από το αλεσμένο πήγε κατευθείαν ..στο κανονικό φαγητό.. Εδώ που τα λέμε..με 17 δόντια…μασάει τα πάντα..Τα μεσημέρια παίρνω ένα μεγάλο πιάτο με το φαγητό μας, κάθομαι μαζί του και το μοιραζόμαστε οι δυό μας..μια μπουκιά ο Νικόλας, μια μπουκιά η μαμά…Εεε βέβαια…συνήθως οι μαμά τρώει περισσότερες μπουκιές… αλλά αχμμμ..ποιός τις μετράει τώρα…χιχι..Το θέμα του με το γάλα έχει κλείσει οριστικά…Τώρα – ευτυχώς- πίνει και πρωί και βράδυ, ζεστό φρέσκο γάλα με μέλι θυμαρίσιο από το χωριό..

Αυτόν τον καιρό βρίσκεται στη Μίκυ φάση… Τρελαίνεται για οτιδήποτε Μίκυ…κινούμενο, παιχνίδι, πετσετούλα, λούτρινο…Τα βλέπει, τα αναγνωρίζει, τα φωνάζει, τα ψάχνει,τα ζητάει,παίζει…Του πήραμε δύο λούτρινους Μίκυ. Συνήθως κυκλοφορεί με κάποιον αγκαλιά, τον ταΐζει, κοιμάται μαζί του, τον παίρνουμε βόλτα…Τρελαίνεται να βλέπει το Mickey Mouse clubhouse στην τηλεόραση… Αναγνωρίζει το τραγούδι και σταματάει ότι κάνει για να έρθει να το δει…Κι όταν κάνει ζαβολιές…χμμμμ ο “Μίκυ” τον μαλώνει καμιά φορά…και δεν τον αφήνει να κάνει αταξίες….χεχε

Είναι ένας μικρός ζαβολιάρης…Το μυαλό του είναι πως να κάνει ζημιά (για τους μεγάλους), διασκέδαση (για το Νικόλα)..Τρέχει πάνω στον καναπέ (θα πέσει καμιά φορά και θα το φάει το κεφάλι του), τραβάει – ή μάλλον προσπαθεί να τραβήξει τα καλώδια…πετάει τα παιχνίδια του πάνω στο σύνθετο (χωρίς θύματα ακόμη ευτυχώς..), ανοίγει τα ντουλάπια και τα συρτάρια, πατάει όλα τα κουμπιά σε όλα τα τηλεχειριστήρια…κατεβάζει από τα ράφια ότι φτάνει και μπορεί να τραβήξει… Προσπαθώ να τον καταφέρω να καταλάβει επιτέλους το “μη” και το “όχι” και το “δεν” αλλά έχουμε πολύ δρόμο ακόμη…


Όταν βρει σκουπιδάκι κάτω -αν δεν το δοκιμάσει πρώτα (ευτυχώς το κόβει αυτό σιγά σιγά) – πάει γρήγορα και το ρίχνει στη σακούλα με τα σκουπίδια μόνος του φωνάζοντας “κακό”…ακόμη και τη λερωμένη πάνα του έχει πετάξει… Είναι καθαρό το αγόρι μου – όταν θέλει φυσικά…χαχα

Όλο το μήνα κάνουμε προσπάθειες για τουαλέτα…Αν και κανονικά αυτά τα πράγματα τα ξεκινάς καλοκαίρι..επειδή όταν έκανε κακά…ή και πριν κάνει δηλαδή..το έλεγε…(ζήτωωωω!!) του πήρα ένα μειωτή λεκάνης (από το Jumbo) και η γιαγιά, του αγόρασε και το Potette plus, που είναι και εκπαιδευτικό κάθισμα και γιογιό..και τολμώ να πω ότι στις 30 Αυγούστου (ω ναι !! σημείωσα τη μέρα) ….έκανε κακά στην τουαλέτα για πρώτη φορά…(ζήτωωωω !!!) Και από τότε όταν είναι ξύπνιος το ζητάει μόνος του και τον βάζω στο κάθισμα.. (Εννοείται τρέχοντας η πανικόβλητη μάνα, πετώντας τα ρούχα και τη πάνα του στη διαδρομή…χαχα). Βέβαια δεν τον προλαβαίνω πάντα αλλά η προσπάθεια μετράει εε;;



Έχει αρχίσει και ντρέπεται λιγάκι…Όταν είναι με μεγάλους και του μιλάνε ή τον ρωτάνε…ντρέπεται και κρύβεται…Και καθυστερεί να τους μιλήσει..αλλά μόλις πάρει θάρρος και το χρόνο του…ωωω τότε ποιος τον πιάνει…Είναι όλο γέλια και χαρές…


Παίζει και με αυτοκινητάκια τώρα…και με το τρενάκι του. Τα τσουλάει και μουρμουράει…βρουμ βρουμ…Ανεβάζει πάνω τα ζωάκια του και τα παιδάκια από τα Little people και τα πάει βόλτα στο χαλί..Του αρέσει να βάζει τα σχήματα μέσα στο κουτί…αλλά και όχι μόνο…βάζει και τα τουβλάκια και τα lego, και τα ζώα του,τις πιπίλες του, κανένα κουτάλι,μέχρι να το γεμίσει και μετά θέλει να του τα βγάλω όλα για να τα ξαναβάλει…Οι μπάλες είναι σταθερή αξία…Τις πετάει και μόνος του, ή του τις πετάει ο “Μίκυ” ή προσπαθεί να τις κλωτσήσει (αποτελεσματικά καμιά φορά…), ή παίζει με το μπαμπά του..


Είναι πολύ χαδιάρης…Σκαρφαλώνει πάνω μου και γαντζώνεται σαν το μαϊμουδάκι..Θέλει αγκαλίτσες και χάδια κι εγώ τρελαίνομαι να τον φιλάω συνέχεια…Είμαι εθισμένη το ξέρω…αλλά προσπαθώ να το κόψω (αργά και σταθερά…χεχε)…Το καλύτερό του είναι όταν πάμε βόλτα με το sling..και είναι συνέχεια αγκαλιά…Αφού πάντα στο γυρισμό τον παίρνει ο ύπνος..χαχα..

Ξέρει τα μέρη του σώματος του..Αν τον ρωτήσεις που είναι το καθένα, τα πιάνει ή τα δείχνει ή και τα λέει καμιά φορά..Τρελαίνεται να του γαργαλάω τις πατούσες και να του τρίβω την πλάτη και την κοιλιά μετά το μπάνιο…

Το αγαπημένο του παιχνίδι στην παιδική χαρά είναι η τσουλήθρα…Του αρέσει να κατεβαίνει με φόρα…και με τα πόδια και με το κεφάλι…(τον κρατάω εννοείται)…αλλά έχει πλάκα όταν τον βάζω να καθίσει στην άκρη κι εκείνος δίνει ώθηση και τσουπ…τσουλάει με φόρα…Σκάει στα γέλια κάθε φορά…

Τρελαίνεται να κάνει μπάνιο…Να γεμίζω τη μπανιέρα του με νερό και αφρόλουτρο και να παίζει με τα παιχνίδια του και με τις σαπουνάδες…Το αγαπημένο του παιχνίδι είναι να γεμίζει και να αδειάζει το ποτιστήρι όσο εγώ του λέω ιστορίες με ζωάκια από το αδιάβροχο βιβλιαράκι του.. Θέλει να μουλιάζει και βγαίνει με το ζόρι…Και είναι η αγαπημένη του βραδινή συνήθεια..


Τώρα που έχει τόσα δόντια η παιδίατρος είπε να τα βουρτσίζουμε σιγά σιγά…Να του μείνει και η συνήθεια… Οπότε ο κύριος Νικόλας έχει πλέον τη δική του οδοντόβουρτσα…και του αρέσει πολύ να πλένει τα δόντια του…Βέβαια μόνο με νερό προς το παρόν…

Το περπάτημα του είναι πιο σταθερό τώρα…Το ίδιο και το τρέξιμο…χε χε.. Αλωνίζει όλο το σπίτι κρατώντας και αντικείμενα στα χέρια…ή σέρνοντας πράγματα ή τραβώντας τα…Τρέχει και μπορεί να σου πετάει και πράγματα ταυτόχρονα…Το χειρότερό μας (και καλύτερό του) είναι να τρέχει πάνω στον καναπέ…Προσπαθούμε βέβαια να του δείξουμε ότι δεν είναι αστείο…αλλά..μάλλον του αρέσει πολύ τελικά..!!


Όλα τα βλέπει κι όλα τα καταλαβαίνει…Ξέρει σε ποιο ντουλάπι είναι το μπρίκι για το γάλα του, σε ποιο συρτάρι το κουτάλι του, που είναι τα παπούτσια του.. Ξέρει ποια είναι τα δικά του πράγματα…τα δείχνει και διεκδικεί την κυριότητά τους..”Νικόλα” λέει και δείχνει τα πραγματάκια του..”Νικόλα” λέει όταν του τα δείχνω και ρωτάω ποιανού είναι..


Αγόρι μου μεγαλώνεις τόσο γρήγορα…σχεδόν δεν θυμάμαι πόσο μικρούλης ήσουν…Μη βιάζεσαι…έχεις ακόμα καιρό μπροστά σου!!


Μια κινέζικη παροιμία λέει: Υπάρχει μόνο ένα ομορφότερο παιδί σ’ όλο τον κόσμο και κάθε μάνα το έχει..!! 

Νικόλα μου είσαι το ομορφότερο και το καλύτερο και το τελειότερο παιδί του δικού μου κόσμου!!