in English

16 μήνες μαζί…O Νικόλας σήμερα συμπληρώνει 16 μήνες ζωής…

  • Μήνας: 16ος 
  • Βάρος : 11 κιλά περίπου.. (θα τον ζυγίσω αργότερα)
  • Ύψος: 82 εκ.
  • Δόντια : 17 (wow)
  • Αγαπημένο φρούτο: σύκο


Αυτό το μήνα ο Νικόλας ανακάλυψε τα λούτρινα ζωάκια…Δηλαδή και πριν τα έβλεπε αλλά ή δεν τους έδινε σημασία ή απλά έκανε “νταχ” και τα πετούσε..Τώρα τα αγκαλιάζει, τα ταϊζει, τα παίρνει για να κοιμηθεί..Ακόμα δεν είναι “εξαρτημένος” από κάποιο -ευτυχώς- αν και δείχνει λίγη περισσότερη αδυναμία στο κουνέλι του..Αυτό το κουνέλι του το πήρε ο μπαμπάς του από το ΙΚΕΑ πριν ακόμα γεννηθεί…
Μετά από τόσα μπάνια..θέλω να πιστεύω οτι συνήθισε τη θάλασσα…Του αρέσει το νερό, τα πλατσουρίσματα, και τώρα κατάλαβε επιτέλους οτι με την άμμο παίζουμε..και δεν την τρώμε..χεχε. Αν και, που και που βάζει και καμιά χουφτίτσα στο στόμα (γιατί οι παλιές συνήθειες δεν κόβονται εύκολα..) “‘Αμμο άμμο” φωνάζει όλο χαρά και μπορεί να κάθεται με τις ώρες…αν δεν τον μαζέψεις… Γι’αυτό έφτιαξα στον κήπο αμμοδόχο..για να παίζει.. Γεμίσαμε την πλαστική πισίνα του με άμμο, απλώσαμε μέσα τα παιχνίδια του, ρίξαμε και το Νικόλα μέσα….και όλα έτοιμα για ευχάριστα απογεύματα..χεχε..
Τώρα μπορεί και σηκώνεται μόνος του χωρίς να στηρίζεται κάπου…Και
μπορεί να τεντώνεται για να φτάσει κάτι…ακόμα και στον πάγκο της
κουζίνας..Δεν τολμάω πλέον να αφήσω τίποτα στην άκρη του τραπεζιού ή του
πάγκου..χραπ το βουτάει και το ρίχνει κάτω. Έτσι χάσαμε (σνιφ σνιφ)..ένα μπολ και ένα νεροποτήρο..(χωρίς άλλα θύματα ευτυχώς..)

Το αγαπημένο του χρώμα είναι το κίτρινο…Το παρατήρησα εδώ και λίγο καιρό οτι δείχνει προτίμηση σε παιχνίδια ή αντικείμενα που είναι κίτρινα ή έχουν πολύ κίτρινο χρώμα..μπάλες, βαρκάκια,αρκουδάκια…
Από φαγητό πάει καλύτερα…Θέλει να δοκιμάζει τα πάντα..Μην σε δει να τρως…έρχεται κουνιστός και λυγιστός και απαιτεί να δοκιμάσει..Βέβαια ακόμα δεν τρώει αρκετά…αλλά κάνω προσπάθεια να δοκιμάζει τα πάντα..ντοματούλα, φέτα, καπνιστή μελιτζανοσαλάτα (τρελαίνεται!!), ψαράκι, μπιφτεκάκια..Του αρέσει να τρώει μόνος του..κριτσινάκια, κρακεράκια, μπισκοτάκια…Τα μασουλάει με απόλαυση…. Μου αρέσει να τον βλέπω με μια φετούλα κασέρι στο χέρι να μασουλάει…Είναι τόσο γλυκός..Και πάντα σου προσφέρει από αυτό που τρώει..Τρελαίνεται να ταίζει κόσμο αυτό το παιδί…Μήπως γίνει σεφ;;; Γάλα..χμμμ ..εδώ και μερικές μέρες του έδωσα να δοκιμάσει καααααιιιιιιι….ΠΙΝΕΙ !!!! Άντε να ησυχάσουμε πια από τις κρέμες…Ήταν μαρτύριο αυτό το πρωϊ – βράδυ…Ας ελπίσουμε να το συνεχίσει κι όταν γυρίσουμε στη Θεσσαλονίκη.. Του αρέσουν πολύ τα σύκα..Κάθε απόγευμα κάνουμε επιδρομή στη συκιά του κήπου μας και κόβουμε..Δεν με αφήνει καν να φάω…δεν προλαβαίνω να του δίνω…Γεμίζει το στόμα του μέλια και γέλια..
Το στόμα του τρέχει ροδάνι..Δεν σταματάει να μιλάει..Ότι του λες το επαναλαμβάνει..Τώρα ξέρει ακόμα περισσότερες λέξεις..Και σου απαντάει σε καινούριες ερωτήσεις…Το τι χάζι τον κάνουμε δε λέγεται…Αυτές τις μέρες φωνάζει συνέχεια την Κία του…(τη ξαδέρφη του την Ευδοκία δηλαδή..χεχε)

Πλέον περπατάει κανονικά…τι περπατάει δηλαδή… που συνέχεια τρέχει..Δεν τον προλαβαίνω…Για να καθίσει λίγο ήσυχος  ούτε συζήτηση…Μόνο όταν κοιμάται ηρεμεί κι αυτός κι εμείς…Ευτυχώς ένα τρίωρο μεσημεριανό υπνάκο τον χτυπάει….ακόμα…
Είναι ένας μικρός, νευρικός πεισματάρης…Θυμώνει πολύ εύκολα αλλά και το ξεχνάει το ίδιο εύκολα… Όταν θέλει κάτι και δεν το παίρνει..ξεσηκώνει τον τόπο με φωνές και κλάμματα…(χμμμμ πρέπει να το δουλέψουμε λιγάκι αυτό…) Καμιά φορά είναι πολύ αστείος..άλλες φορές πάλι….με νευριάζει κι εμένα…Δεν έχει υπομονή καθόλου….Ευτυχώς έχει πολλή υπομονή η μαμά…
Εξακολουθεί να είναι κολλημένος επάνω μου…Δεν απομακρύνεται και πολύ…εκτός αν είναι η γιαγιά του εκεί που της έχει τρελή αδυναμία…(ακόμα και στον ύπνο του τη φωνάζει..) Η αλήθεια είναι οτι κι κι εγώ δεν θέλω να τον αποχωρίζομαι και πολύ…Μάλλον είμαι κι εγώ “παιδόθρεφτη” (όπως λέει ο Θόδωρής τη μαμά του- και φίλη μου- Βάσω)

Ακόμα πετάει τα πράγματα του..αν και νομίζω οτι του έχει φύγει ο ενθουσιασμός…Το κάνει πιο πολύ για αστείο τώρα… Παίρνει το πονηρό του ύφος, σε κοιτάει καλά καλά και μόλις του φωνάξεις “μη”..τσουπ.. ρίχνει το παιχνίδι του κάτω από το μπαλκόνι…

To τελευταίο καιρό ανακάλυψε και τι έχει στο βρακί του το μικρό μου αντράκι (η περήφανη μάνα !!)..και  αν τον ρωτήσεις σου απαντάει: τσουτσού..χαχα


Είναι ένας μικρός κατεργαράκος..Όλο κάτι ύποπτο σκαρώνει.. όλο ζημιά πάει να κάνει..χμμμ και δεν ξέρει οτι η μαμά τον καταλαβαίνει γιατί κι εκείνη έτσι έκανε χεχε.. Γι’ αυτό και τον προλαβαίνει…χμμμ συνήθως…


Νικολή μου…ακόμα ένας υπέροχος μήνας πέρασε…Για να δούμε τι καινούριο θα φέρει ο επόμενος…




.