Το Σάββατο
κάναμε τη βάφτιση του Νικόλα μας…Η αλήθεια είναι οτι θα ήθελα πραγματικά να
τα είχα κάνει όλα μόνη μου..όμως δεν πρόλαβα…Παρόλαυτά έφτιαξα κι εγώ κάποια
πράγματα για το Νικόλα μου!!! Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή….Το μυστήριο
έγινε στον Προφήτη Ηλία, στην Ηλιούπολη. Εκεί είχε γίνει και ο γάμος μας πριν
δυο χρόνια σχεδόν..οπότε σκέφτηκα να βαφτίσουμε και τον μικρούλη μας εκεί για
να κλείσει ο κύκλος…Το μόνο κακό ήταν οτι δεν μας επέτρεψαν στολισμό..Ούτως ή
άλλως δεν θα έκανα και πολλά πράγματα γιατί τα οικονομικά και τα δικά μας αλλά
και του νονού δεν είναι και τόσο ανθηρά…Ίσως γι’ αυτό και δεν με ενόχλησε και
τόσο η απαγόρευση…
Το θέμα της βάφτισης ήταν ” ελεφαντάκι”…Δύσκολο θέμα… αλλά έχω βαρεθεί να βλέπω πειρατές και πρίγκηπες και κορώνες…Το θέμα μας το πήρα από τις βαλίτσες που διάλεξα για να βάλουμε τα ρούχα του παιδιού….

Είναι Samsonite…Πολύ πολύ όμορφες…Βαλίτσα τρόλεϋ και σακιδιάκι…Τις παρήγγειλα από εδώ..Τα ρούχα του Νικόλα τα είχαμε πάρει στις εκπτώσεις…το παντελόνι και το πλεχτό αμάνικο είναι Mini Raxevsky και το παλτουδάκι Energiers..Το καπελάκι το παρήγγειλα από Αγγλία…

Τα λαδόπανα, τη λαμπάδα …

…και τις μπουμπουνιέρες….

τις έφτιαξαν τα κορίτσια του “La coufeterie”…Αυτές είχαν κάνει και το γάμο μας…(H Μαρία είναι αδερφή ενός από τους κολλητούς του Αντώνη…-εκτός που κάνουν απίστευτα πράγματα δηλαδή…). 
Οι μπουμπουνιέρες είναι ελεφαντάκια κουμπαράδες…Δεν έβαλα κουφέτα ως συνήθως αλλά φρουτένιες καραμελίτσες….όνειρο!!!
Τον πίνακα..τον έκανα εγώ…Παρασκευή απόγευμα..



Ευτυχώς  πιάνει λίγο το χέρι μου σε μερικά πράγματα…
Θα τον βάλω στο δωμάτιο του μικρού…

Τα γλυκά μας ήταν θεϊκά…(Αν και δεν ταίριαζαν με το θέμα μας…) 
Προφιτερόλ και κρέμα σοκολάτα…από το ζαχαροπλαστείο “Βασίλης” στη Νικόπολη…

To βιβλίο των ευχών το έκανα εγώ..

το εξώφυλλο..

Η εκκλησία έχει μια όμορφη αυλή με δέντρα και πρασινάδα..Εκεί βγάλαμε τις πρώτες φωτογραφίες… Η φίλη μου η Βάσω ήταν η φωτογράφος μας…

 
τα αγόρια μου…

 το αστεράκι μου..

Στην κατήχηση ο μικρός γκρίνιαζε και δεν ήθελε να τον κρατάει ο νονός του..οπότε ο κλήρος πέφτει στην “γενναία” μαμά…(είναι και κοντά 10 κιλά το παληκάρι μου…). Μόλις τον πήρα εγώ ησύχασε κι άρχισε να πειράζει το βιβλίο του παπά…

Γενικά ήταν ήσυχος…έκανε γκριμάτσες..γελούσε… κοιτούσε τριγύρω και χαμογελούσε το αγόρι μου… 

Μέχρι που ήρθε η στιγμή να τον λαδώσουνε…Εκεί πλάνταξε το μωρό μου…


Το ίδιο και στην κολυμπήθρα…


Αιώνας μου φάνηκε μέχρι να τον βγάλουν απο ‘κει…Ήθελα να τον αρπάξω και να τον πάρω αγκαλιά να ηρεμήσει…


Ευτυχώς μετά που τον ντύσαμε ησύχασε…


Κάθησε και στην αγκαλιά του νονού του…κύριος…Βέβαια το καπέλο δεν το ήθελε με τίποτα…αλλά δεν πειράζει…

Μετά τη βάφτιση πήγαμε όλοι στις “Νύμφες“…Εκεί είχε γίνει και ο γάμος μας…Και είχαμε ειδική τιμή…Και μιας και τα γενέθλια του Νικόλα ήταν την Παρασκευή..και μιας που όλο το σόϊ ήταν εκεί μαζεμένο..ευκαιρία να τα γιορτάσουμε… Η τούρτα…βανίλια πραλίνα (όνειρο…)…Χρωματιστά μπαλόνια έπεφταν επάνω μας…Οι φίλοι μας είχαν ανάψει πυρσάκια… Ο Νικόλας χάζευε τριγύρω… Δεν ήξερε που να πρωτοκοιτάξει… Και αν δεν ξεχνούσα τα κεράκια του…θα ήταν όλα όπως έπρεπε…Αλλά δεν πειράζει…Θα τα θυμηθώ του χρόνου..εεε;;;


Καλοφώτιστος να είσαι αγόρι μου…Καλότυχος και γερός… Να σε χαιρόμαστε και να σε καμαρώνουμε…Σ’αγαπάμε πολύ
………………………………………………………………

Μετά από τρεις μέρες…σύμφωνα με την παράδοση…ο νονός του Νικόλα ήρθε να τον πλύνει από τα λάδια…Του έφερε πιτζαμούλες και σαμπουάν…Μέσα στο νερό ρίχνουμε και τα λαδόπανα κανονικά…αλλά εγώ δεν το ήξερα ..και τα έβαλα ωραία ωραία στο πλυντήριο… Και τα νερά τα πετάς “λέει” σε μέρος που να μην το πατάει άνθρωπος..(εμείς τα ρίξαμε στα λουλούδια…)

Ο μικρός το καταευχαριστήθηκε…Μπανάκι μέσα στο σαλόνι…δεν έβγαινε με τίποτα…


Και κάπως έτσι ολοκληρώθηκε η βάφτιση του Νικόλα…και γιορτάστηκαν τα πρώτα του γενέθλια…