Όταν ήμουν μικρή, μέναμε στο Βόλο για μερικά χρόνια..
Πόση εντύπωση μου έκανε όταν για πρώτη φορά έμαθα ότι εκεί τα κορίτσια έλεγαν κάλαντα το Σάββατο του Λαζάρου…και τα αγόρια τη Μεγάλη Πέμπτη… (Άραγε τα λένε ακόμα;;)
Ακόμα θυμάμαι την πρώτη φορά που βγήκα κι εγώ, ντυμένη με τα καλά μου, με το λουλουδιασμένο καλαθάκι μου, να τραγουδήσω και να μαζέψω αυγουλάκια και δραχμούλες..
” Εις την πόλη Βηθανία, κλαίει η Μάρθα και η Μαρία,
Λάζαρο τον αδερφό τους, τον γλυκύ και καρδιακό τους…”
Όταν ήρθαμε Θεσσαλονίκη πόσο είχα απογοητευτεί που δεν λέγανε τα κάλαντα του Λαζάρου…
Λαζαράκια… πότε δεν θυμάμαι να φτιάχναμε στο σπίτι μας… αλλά ούτε και στο χωριό τα θυμάμαι.. Τα έμαθα πρόσφατα κι όλο έλεγα να τα κάνω με το Νικόλα αλλά ποτέ δεν προλάβαινα… Ε φέτος τα έβαλα στο πρόγραμμα και χτες τα φτιάξαμε επιτέλους…
Αυτά τα μικρά ψωμάκια με ελαφριά γλύκα και άρωμα κανέλας και γαρίφαλου, τα φτιάχνουν παραδοσιακά το Σάββατο του Λαζάρου. Μοιάζουν με ..μούμιες.. έτσι είπε ο Νικόλας… Κι έτσι είναι.. Παριστάνουν τον Λάζαρο…
Υλικά:
- 1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- 1 φλιτζάνι ζάχαρη
- 3/4 του φλιτζανιού σπορέλαιο (κανονικά βάζουν ελαιόλαδο αλλά μου φαίνεται βαρύ)
- 2 φλιτζάνια χλιαρό νερό (αν θέλετε μπορείτε να βράσετε μέσα ξυλάκια κανέλας)
- 1 σακουλάκι ξερή μαγιά
- 1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
- 1 κουταλάκι του γλυκού κανέλα
- 1/2 κουταλάκι του γλυκού γαρίφαλο τριμμένο
- ξύσμα πορτοκαλιού
Πως το φτιάχνουμε:
- Σε ένα μπολ διαλύουμε τη μαγιά με το νερό.
- Προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά και ζυμώνουμε μέχρι να γίνει μια ζύμη που να μπορεί να πλάθεται.
- Πλάθουμε μικρά μακρόστενα “σουτζουκάκια” και με ένα κορδόνι ζύμης φτιάχνουμε τα χεράκια σταυρωτά.
- Και για μάτια βάζουμε ολόκληρα γαρίφαλα.
Ο Νικόλας έβαλε και μύτη και στόμα…
Τα αφήσαμε να φουσκώσουν για 2 ώρες περίπου.
Μερικοί τα γεμίζουν με καρύδια ή σταφίδες…
Εγώ σκέφτηκα να βάλω σε μερικά, μαρμελάδα φράουλα… (αρκεί να είναι σφιχτή)
Και έγιναν θεϊκά!!!
Τα ραντίσαμε με ζαχαρόνερο και τα ψήσαμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 C για 40 περίπου λεπτά.
Μοσχομύρισε το σπίτι κανέλα και γαρίφαλο..
Ο μικρός μου σεφ με το δημιούργημά του…
Για πρώτη φορά έγιναν μια χαρά… Άλλωστε δεν έχω και μέτρο σύγκρισης.. Θα τα ήθελα ίσως λίγο πιο γλυκά αλλά αυτά με τη μαρμελάδα το εξισορροπούσαν αυτό.
Εσείς φτιάχνετε Λαζαράκια;; Έχετε να μου δώσετε καμία συμβουλή;;
Και του χρόνου!!!
Two boys and Hope
Είμαι η Ελπίδα, ή αλλιώς.. η μαμά του Νικόλα. Νηπιαγωγός κατά βάθος-καθηγήτρια αγγλικών κατά λάθος, φανατική βιβλιοφάγος, ερασιτέχνης φωτογράφος, παθιασμένη ζαχαροπλάστισσα (με αδυναμία στη σοκολάτα), ανήσυχη crafter και μαμά Blogger...
Related posts
4 Comments
Αφήστε μια απάντηση Ακύρωση απάντησης
Σχετικά
Είμαι η Ελπίδα, ή αλλιώς.. η μαμά του Νικόλα. Νηπιαγωγός κατά βάθος-καθηγήτρια αγγλικών κατά λάθος, φανατική βιβλιοφάγος, ερασιτέχνης φωτογράφος, παθιασμένη ζαχαροπλάστισσα (με αδυναμία στη σοκολάτα), ανήσυχη crafter και μαμά Blogger...
Learn more
δεν τα φτιάχνουμε ,ούτε τα έχουμε σαν έθιμο…από το ιντερνετ τα εχω δει.
Φαινονται τέλεια ,ειδικά η ιδέα με τη μαρμελάδα μού αρεσει πολύ! Ο Νικόλας σου είναι τέλειος!
Πολλά φιλιά και καλό Πάσχα να έχετε Ελπίδα!
κι εμεις ετσι Νασια μου!! Αυτα με τα μαρμελάδα κι εμενα μου αρεσαν περισσοτερο. Πολλα φιλια κι απο μας και καλό Πάσχα σε ολους σας!!
Φαίνονται πεντανόστιμα
Φιλάκια …
Εμείς τα φτιάχναμε μέσα στην τάξη αλλά με αλατοζύμη και τα παιδιά τρελαινόντουσαν! Αυτά δεν τα έχω ξαναδεί αλλά φαίνονται πεντανόστιμα οπότε πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμαστούν! Και του χρόνου!