Τις Πέμπτες.. 

Φέτος η Πέμπτη είναι η αγαπημένη μου μέρα. Δεν έχω μάθημα στο φροντιστήριο.. μόνο μια ώρα ιδιαίτερα, κι αυτή αργά το απόγευμα.. Οπότε όλη η μέρα είναι δικιά μου. Δικιά μου και του Νικόλα. Αν ο καιρός είναι καλός – όπως σήμερα- η μέρα μας ξεκινάει με βόλτα..με το αυτοκίνητο, το καρότσι ή το sling …για ψώνια, για περπάτημα, για δουλειές, για καφέ, για παιχνίδι, για βιτρινοθεραπεία…μόνοι μας, με φίλους, με τη μαμά μου.. Ο Νικόλας τρώει το γιαουρτάκι του, παίρνει ένα γρήγορο υπνάκο και γυρνάμε σπίτι αργά το μεσημέρι..Αν ο καιρός είναι γκρίζος και χειμωνιάτικος…μένουμε μέσα.. και παίζουμε στο σαλόνι..Κι όταν ο Νικόλας κοιμηθεί μετά την φρουτόκρεμά του…απολαμβάνω το ζεστό, μυρωδάτο καφεδάκι μου (καμιά φορά κλέβω και κανένα μπισκοτάκι) και χαζεύω στον ιστό…κάνω επισκέψεις σε blogoσπιτάκια, κολλάω στο pinterest, παίζω στο facebook..Συνήθως δεν μαγειρεύω τις Πέμπτες..έχω κανονίσει να περισσέψει φαγητό για μας και για το Νικόλα από την προηγούμενη μέρα..οπότε δεν έχω το άγχος του τι θα φάμε..και κυρίως το τι θα φάει το παιδί..Τα μεσημέρια τρώω αργά..αφού πρώτα ταίσω το Νικόλα και κοιμηθεί..Τρώω συνήθως μόνη μου- ο Αντώνης γυρνάει αργά από τη δουλειά..Το απόγευμα έρχεται η μαμά μου για να προσέχει το Νικόλα..συνήθως βοηθάει και στο σίδερο..χε χε..Πάω για μάθημα και στο γυρισμό παίρνω συνήθως και γιαουρτάκια για το Νικόλα…δυο δυο τα τρώει !! Το βράδυ μόλις κοιμηθεί ο μικρός..το σπίτι ησυχάζει…Ρίχνω μια τελευταία ματιά στις αγαπημένες μου σελίδες, χαζεύουμε τηλεόραση με τον Αντώνη ή βλέπουμε καμιά ταινία ή Grey’s anatomy (αν έχει κατέβει καινούριο επεισόδιο)..Και κάπως έτσι τελειώνει η Πέμπτη μου..και αρχίζει η Παρασκευή με το Σαββατοκύριακο να ακολουθεί…