Μήνας 11ος ..και μπαίνουμε στην τελική ευθεία για τα πρώτα γενέθλια του Νικόλα. Πω πω …πριν ένα χρόνο τέτοια μέρα ήμουν σε φάση προετοιμασίας και περίμενα τον μικρό ταραξία !!! Τι γρήγορα που περνάει ο καιρός… Ούτε που κατάλαβα…Ίσα που ανοιγόκλεισα τα μάτια μου και τσουπ …πέρασαν 11 μήνες… Την Τετάρτη που μας πέρασε πήγαμε στην παιδίατρο για την καθιερωμένη μηνιαία επίσκεψη.  Έχουμε και λέμε λοιπόν: 

  • Μήνας : 11ος
  • Βάρος :  9.000 γρ. (ολοστρόγγυλα!!)
  • Ύψος  :  75,5 εκ.
  • Δόντια : 6 (ακόμα…)
  • Νέες γεύσεις : φράουλες (για να δούμε αν έχει αλλεργία), ακτινίδια, μελιτζάνες, μπάμιες, ντομάτα καααιιι ΑΛΑΤΙ!! (εντάξει..πολύ λίγο αλλά όπως και να ‘χει είναι αλάτι)

Το αγόρι μου αρχίζει και παίζει περισσότερο με τα παιχνίδια του..Βάζει τους κρίκους με τη σειρά, τσουλάει κανένα αυτοκινητάκι, πατάει κουμπάκια, ανοίγει τα βιβλιαράκια, πετάει τις μπάλες..Πρώτα όμως τα μασουλάει όλα…για να δει αν τρώγονται ή αν παίζονται…χε χε. Τα τηλέφωνα (σταθερό και κινητά) καθώς και τα τηλεκοντρόλ είναι σταθερά στα τοπ 10 αγαπημένα του πράγματα..Χτυπάει παλαμάκια, στέλνει φιλάκια, χαιρετάει…Το αγαπημένο του μέρος είναι τώρα το μπαλκόνι. Πάει στο παράθυρο, στέκεται όρθιος, κοιτάει έξω και το ανοίγει… όταν η μαμά το έχει ξεχάσει ξεκλείδωτο(είναι συρόμενο)..και θέλει να βγει έξω. Επίσης αδυναμία δείχνει και στην εξώπορτα…Μήπως το παιδί μου έχει τάσης φυγής;; Το μπουσούλημα καλά κρατεί αλλά τώρα τελευταία στέκεται περισσότερη ώρα όρθιος και αν τον κρατάς κάνει μερικά βηματάκια μπροστά…στα πλάγια κάνει και μόνος του όταν κρατιέται από κάπου (τον καναπέ μας συνήθως…). Έχει μάθει καινούριες λέξεις: ντα, ντετ, ντεντ..Τρελαίνεται να πετάει πράγματα…ιδίως από ψηλά..τις πιπίλες του, πλαστικά μπαλάκια, τα ξύλινα τουβλάκια του, τα αυτοκινητάκια του και γενικά ότι μπορεί να κάνει θόρυβο… Από τηλεόραση..έχουμε περάσει στους “Μικρούς Αινστάιν”..και το αγαπημένο του είναι το “Παπάκι και η Λυδία”..Είναι η αγαπημένη συνήθεια μετά το πρωινό γάλα με τραγανά μπισκοτάκια στο χέρι..Μπορεί να κάνει απίστευτα γρήγορες κινήσεις..εκεί που κάθεσαι ωραία ωραία..τσουπ κάνει μια και σου αρπάζει τα γυαλιά, το καπέλο..ή ότι άλλο φοράς..ο μικρός ελαφροχέρης…Οι βόλτες είναι το καλύτερό του..ιδίως όταν συνοδεύονται με στάση στην παιδική χαρά.. Την μπαλονοφοβία την ξεπέρασε…και τώρα κυνηγάει και δαγκώνει τα μπαλόνια..με ιδιαίτερη αγάπη στα κίτρινα..Η αγκαλιά της μαμάς είναι το καλύτερο μέρος για να κοιμηθεί..ακολουθεί ο καναπές στη δεύτερη θέση, στην τρίτη θέση βρίσκεται το διπλό κρεββάτι και στην τελευταία θέση..είναι το κρεββατάκι του.. Έχει άποψη για το φαγητό του..θα φάει όσο θέλει κι όταν θέλει…Γιατί όταν δεν θέλει..κλείνει το στόμα του και δεν το ανοίγει με τίποτα..ούτε και για μπισκοτάκι…Κοιμάται νωρίς…8 η ώρα είναι στο κρεββάτι του…Το βράδυ βέβαια ξυπνάει για αλλαγή κρεββατιού (πρέπει να περάσει από όλα)…Δεν του αρέσει καθόλου να τον αλλάζεις ρούχα..Δεν θέλει ούτε να βάζει αλλά ούτε και να βγάζει..Το καλύτερό του είναι να είναι ξυπόλητος με την πάνα του..Και τότε κυλιέται στο κρεββάτι σαν τιγράκι… 11 υπέροχοι μήνες με το αγόρι μου…Μένει ακόμα ένας μήνας για να συμπληρωθεί η πρώτη μαγική χρονιά…Σ’αγαπώ πολύ πολύ τιγράκι μου…!!!