in English soon



 
23 μηνών έγινε την Τετάρτη το αγόρι μου και ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για τα 2α γενέθλιά του..
Το λέω συνέχεια το ξέρω, όμως πραγματικά δεν μπορώ να το πιστέψω ότι έχει περάσει τόσος καιρός…Μου φαίνεται σα χτες που τον έφερα τυλιγμένο στην κουβερτούλα του από την κλινική και τώρα τον βλέπω δίπλα μου να τρέχει και να μιλάει…Τι να πεις έτσι είναι οι ερωτευμένες μάνες..Πετάει ο χρόνος ..χαχα!!


  • Μήνας: 23ος
  • Ύψος:  85,8 εκ.
  • Βάρος:  11.780 γρ.
  • Νο παπουτσιού : 23
  • Αγαπημένο φαγητό : τζατζίκι και μανιτάρια
  • Αγαπημένο γλυκό : τούρτα (να ‘ναι κι ότι να ‘ναι)
  • Αγαπημένο cartoon : Μίκυ Μάους (σταθερή αξία) και ο χαρταετός δράκος από τους Μικρούς Αινστάιν
  • Αγαπημένο τραγούδι: “Ήταν ένας γάϊδαρος” και “Τρίγωνα κάλαντα”

Το παιδί μου μεγάλωσε και τραγουδάει…Ολόκληρα τραγούδια..Ολόκληρα κατεβατά…Και εμείς τα καταλαβαίνουμε κιόλας…Τα λέει και καθαρά και με τη σειρά.. Βρε μήπως μεγαλώνω καλλιτέχνη ;; όλη μέρα τραγουδάει το “Ήταν ένας γάιδαρος”..Όταν τον αλλάζω πιάνει τα “Τρίγωνα κάλαντα”..αχα εμείς ακόμα έχουμε Χριστούγεννα στο σπίτι μας ..) Έχουμε εξαντλήσει το ζουζουνορεπερτόριο…Τα ακούμε συνέχεια και δίνει και παραγγελιές: “Μαμά το “παράμ παράμ (βλέπε, το τραμ- αυτό με τη χοντρή-χωρίς να υπονοώ κάτι..χαχα), τον “κάβουρα”, το “μπλομ μπλομ” (α μπε μπα μπλομ), το “τυρί τυράκι”… Είναι απόλαυση να τον ακούς…Αν και ντρέπεται στην αρχή..μετά παίρνει θάρρος και αρχίζει..


Μπορεί και φτάνει τις πόρτες τώρα…και τις ανοίγει…Τι να κάνω;; Να τις κλειδώνω;; Την τουαλέτα κυρίως..Που εκεί που είσαι αμέριμνος ..τσουπ..γυρνάει το χερούλι και τσουλατσάρει μέσα ο Νικόλας…“Τι κάνεις εδώ μαμάααα;;; ” Μέχρι κι ο βασιλιάς πάει μόνος του..η μάνα…ΠΟΤΕ!! Λέω να πάρω από αυτά τα προστατευτικά που δεν αφήνουν την πόρτα να κλείσει..Μην τυχόν και κλειστεί και πουθενά..Πάντως καλού κακού τα κλειδιά τα μάζεψα..γιατί τον πήρε το μάτι μου να προσπαθεί να τα γυρίσει…

Και μια που λέμε για τουαλέτα…είναι σε φάση εκπαιδευτικής τουαλέτας τώρα (πως λέμε εκπαιδευτική τηλεόραση..χεχε). Επανήρθε στην προηγούμενη καλή διάθεση και τώρα κάθεται ο βασιλιάς μου στο ειδικό καθισματάκι…Πατάει και το καζανάκι και λέει και αντίο.. χαχα!! Και παίζουμε και το παιχνίδι με τα χρώματα εκείνη την ώρα..(Τι χρώμα είναι η πετσέτα, τι χρώμα είναι η πόρτα..και τέτοια..)Το μόνο κακό είναι που θέλει τουαλέτα, εκείνη τη στιγμή που αρχίζει και μένα το μάτι μου να γλαρώνει και έρχεται η γλυκιά η νύστα..αλλά τι να κάνουμε..Υπομονή μέχρι να μπορεί πηγαίνει μόνος του…

Θέλει συνέχεια να πλένει τα δόντια του, τα χέρια του…να κάνει μπάνιο..Μα τι καθαρό παιδί που έχω..!! Γέμισε την μπανιέρα του κι ας τον μέχρι να ζαρώσουν τα δάχτυλά του.. Και πάλι δεν του φτάνει…Τρελαίνεται για το νερό..Ούτε ψάρι να ήταν..!!

Τραγουδάκια (τσεκ), Αριθμούς (τσεκ), Χρώματα (τσεκ), Φρούτα (τσεκ), Ζώα (τσεκ)..Αχ όλα τα ξέρει το σφουγγαράκι μου..Δεν του ξεφεύγει τίποτα!! (κουκουβά κουκουβά!!) Μιλάει και συνεννοείται σα μεγάλος άνθρωπος.. Ένα ανθρωπάκι ούτε ένα μέτρο και μιλάει κανονικά…Μου ‘ρχεται να τον ζουλάω συνέχεια..

Έχει αδυναμία στη μαμά μου..Μόλις έρθει η γιαγιά εμένα με διώχνει..”Φύγε μαμά..στο καλό μαμά..Μαμά δουλειά..” Είναι ο μόνος άνθρωπος που το κάνει αυτό..Αλλά κι εκείνη του έχει τρελή αδυναμία..Τι παιχνίδια, τι τραγούδια…Συνέχεια τη ζητάει…Ευτυχώς που δεν ζηλεύω..χαχα!!

Τρελαίνεται να μαγειρεύει..Να ανακατεύει στην κουζίνα..Να με “βοηθάει”..Τώρα θα γίνει και μάγειρας..Δος του το χτυπητήρι κι ένα μπολ κι ας τον να ανακατεύει.. Φτιάχνουμε μαζί κρέμα το απόγευμα για να τη φάει (ο μόνος τρόπος να φάει- να τη φτιάξει μόνος του)

Το τζατζίκι είναι η αγαπημένη του γεύση αυτή την εποχή. Έχει φτάσει σε σημείο να τρώει μια κουταλιά φαγητό και μια κουταλιά τζατζίκι..ή και σκέτο τζατζίκι με ψωμί. Χώρια που μοσχοβολάει σκόρδο από χιλιόμετρα..χαχα!! Ευτυχώς το τρώμε κι εμείς και δεν μας ενοχλεί..!!

Λιώνω όταν γαντζώνεται πάνω μου σα μαϊμουδάκι, με αγκαλιάζει σφιχτά και μου λέει: “μαμά μου, μανούλα μου”.. Λιώνω λέμε…Είναι πολύ χαδιάρικο το παιδί μου!!!

“Ως τον ουρανό είναι λίγοκόμα και τ’ αστέρια είναι κοντά..
Γιατί η δική μας η αγάπη πάει μακριά…”

 Αγάπη μου, ζωή μου, λατρεία μου….