Εδώ και μέρες ο Αντώνης μου ζάλιζε τα αυτιά να κόψουμε τα μαλλιά του Νικόλα..”Τον ενοχλούν” μουρμούραγε…Και η αλήθεια είναι οτι τώρα τελευταία ο μικρός, που και που τραβούσε τα μαλλιά του..Ήρθε και αυτή η τρελή ζέστη…είχαμε και τη βάφτιση την Κυριακή…ήρθε λοιπόν και η ώρα να κουρέψουμε το Νικόλα….Να το κάνω μόνη μου δεν υπήρχε περίπτωση. Άσε που το χέρι μου σε τέτοια πράγματα είναι εντελώς άχρηστο. Χώρια που ο μικρός δεν κάθεται με τίποτα σε ένα σημείο και φοβόμουν μην του κόψω και κανένα αυτί…Έλεγα να τον πάω στο κομμωτήριο…μήπως και εκεί τον καταφέρναμε να καθίσει..Κομμωτήριο για παιδάκια δεν έχω υπ’οψην… οπότε θα τον πήγαινα (κάποια στιγμή) στη δικιά μου..Το Σάββατο το πρωί κατέβηκα Αμπελόκηπους για καφεδάκι στη θεία μου τη Στέλλα (θεία τρόπος του λέγειν αφού με περνάει μόνο 7 χρόνια και είναι πολύ καλή φίλη). Η Στέλλα λοιπόν έχει τελειώσει σχολή κομμωτικής αλλά δεν το εξάσκησε ποτέ το επάγγελμα…”έλα να τον κουρέψουμε” λέει..Μπαίνουμε στο μπάνιο και βάζουμε το Νικόλα να καθίσει στο νιπτήρα και να κάνει πλίτσι πλίτσι τα πόδια του μήπως και καθίσει ήσυχος…Μπααα..
Τον παίρνω αγκαλιά..Η Χρύσα (η ξαδέρφη μου) και η Νίνα (η αρραβωνιαστικιά του ξαδέρφου μου) του κάνουν χαζά να μην στριφογυρνάει…Του κρατάω το κεφάλι και του σκάω ρουφηχτό φιλί στο μαγουλάκι..Χρααπ..να η πρώτη ψαλιδιά..Γυρνάμε από την άλλη πλευρά…Ρουφηχτό φιλί και χρααπ…η δεύτερη…Χρααπ και η τρίτη στη φραντζούλα και έτοιμος ο Νικόλας… Πάει και το πρώτο του κούρεμα…
….πήρε και αέρα ο σβέρκος του και είναι έτοιμος για τα σβουρηχτά φιλιά της μαμάς…