Σήμερα χίονιζε από το πρωί…Γέμισε ο κόσμος άσπρες νιφάδες…Κοιτάξα έξω από το παράθυρο…η αλάνα μπροστά απο το σπίτι μας κάτασπρη και παραμυθένια … Γέμισε χιόνι το μπαλκόνι μας, τα λουλουδάκια μου, οι καρέκλες που ξεχάσαμε να τις σκεπάσουμε…ο δρόμος μπροστά από την είσοδο της πολυκατοικίας έμοιαζε σαν να μην είχε πατηθεί ποτέ.. Λατρεύω το χιόνι..Με χαλαρώνει να κοιτάζω έξω όταν χιονίζει…με μια κούπα ζεστό καφέ στο χέρι..Μου αρέσει η αίσθηση που έχω όταν πέφτει στο προσωπό μου, όταν το ακούω να τρίζει κάτω από τα πόδια μου, άσπρο, αφράτο και τριζάτο…Όταν το μεσημέρι κατέβηκα στο αυτοκίνητο, ήταν σχεδόν σκεπασμένο…Εκείνη την ώρα τα πιτσιρίκια γυρνούσαν από το σχολείο και έκαναν στάση σε κάθε αυτοκίνητο για να γεμίσουν τα χέρια τους με χιόνι και να ξεκινήσουν χιονοπόλεμο…Τα κοιτούσα και ζήλευα…τι καλά να μην ήμουν τόσο μεγάλη και να έπαιζα κι εγώ…Πότε θα μεγαλώσεις Νικόλα μου να παίζεις με τη μαμά..; Άπλωσα το χέρι μου και καθάρισα το τζάμι…το πρώτο χιόνι της χρονιάς….τι ωραία…!!!
Two boys and Hope
Related posts
3 Comments
Αφήστε μια απάντηση Ακύρωση απάντησης
Σχετικά
Είμαι η Ελπίδα, ή αλλιώς.. η μαμά του Νικόλα. Νηπιαγωγός κατά βάθος-καθηγήτρια αγγλικών κατά λάθος, φανατική βιβλιοφάγος, ερασιτέχνης φωτογράφος, παθιασμένη ζαχαροπλάστισσα (με αδυναμία στη σοκολάτα), ανήσυχη crafter και μαμά Blogger...
Learn more
Καλημέρα!Τι όμορφες εικόνες…
Σύντομα θα μεγαλώσει μαμά…τόσο σύντομα που θα ξαφνιαστείς!! Ηταν πράγματι υπέροχο αυτό το πρώτο χιόνι…διαλέξαμε σχεδόν ίδιο τίτλο ανάρτησης…
Ναι κι εγώ το παρατήρησα…!!! Great minds think alike ???
🙂