in English

 
Μια συνηθισμένη Κυριακή..έτσι φαινόταν η σημερινή μέρα αλλά τελικά δεν ήταν…Το πρωί έβαλα το φαγάκι μου στο φούρνο, τη σουπίτσα του μικρού να σιγοβράζει, άφησα τον αντρούλη μου να τα προσέχει κι εγώ πήρα το Νικόλα και πήγαμε για καφέ…Δηλαδή εγώ πήγα για καφέ …ο Νικόλας πήγε στη γιαγιά του.Όταν γυρίσαμε το μεσημέρι..όλα καλά… έφαγε και κοιμήθηκε σχεδόν αμέσως..Όταν ξύπνησε όμως…τον πιάσανε τα μπουρίνια του. Δεν ήθελε να καθήσει στο καρεκλάκι του, δεν ήθελε ούτε το μπαμπά, ούτε τον θείο του,δεν καλοέφαγε, δεν ήθελε να κάνει μπάνιο και τσίριζε συνέχεια…αν και κανονικά λατρεύει το νερό…Το μόνο που ήθελε ήταν ή να μπουσουλάει στο πάτωμα ή να τον έχω αγκαλιά…Και είναι και βραχνιασμένο το αγόρι μου από την Παρασκευή το βράδυ και έβγαζε κάτι βραχνιασμένες κραυγούλες και έβαζε κάτι βραχνιασμένα κλάμματα που τον λυπόταν η ψυχή μου…Οπότε τι να κάνει η έρημη μάνα…αγκαλιά και μπουσουλήματα για το επόμενο τρίωρο μέχρι που ηρέμησε λιγάκι και μετά ήθελε και τον μπαμπά του και χαδάκια και ύπνο (επιτέλους !!!). Κι να έχω κι ένα άγχος μην έπαθε καμιά φαρυγγίτιδα και τρέχουμε…Θα τον πάρω στο κρεββάτι μας σήμερα νομίζω…Θα πάρω τηλέφωνο και την παιδίατρο αύριο…Πάντως πυρετό δεν έκανε…μόνο η φωνή του που είναι βραχνή…Άντε να δούμε τι έπαθε το αγόρι μου…καληνύχτα!