in English soon
Την ήθελα την αλλαγή περιβάλλοντος.. Είχαμε να πάμε στο χωριό από τον Αύγουστο..Κι ο Νικόλας το ζητούσε δηλαδή.. Όλο έλεγα να πάμε αλλά δεν μπορούσαμε.. Όλο κάτι τύχαινε..Όλο και κάτι είχαμε να κάνουμε.. Αλλά τώρα.. μιας που έλειπε ο Αντώνης για δουλειά, μιας και θα κατέβαινε η μαμά μου για μερικές μέρες.. άλλαξα κι εγω τα μαθήματα της Δευτέρας κι έκανα ένα ωραιότατο τετραήμερο..
Σάββατο πρωί πρωί ξεκινήσαμε για τη Χαλκιδική…
Με μια υπέροχη βροχερή μέρα.. χωρίς καθόλου κίνηση στο στο δρόμο να απολαμβάνουμε τη διαδρομή..
Τέσσερις μέρες ηρεμίας και ησυχίας.. Χαλαρές.. και απογραμμάτιστες.. Με τη βροχή να πέφτει συνέχεια… Και τι πείραζε…;; Με το απογευματινό μου καφεδάκι δίπλα στο αναμμένο τζάκι.. 


Με πολλά πολλά επιτραπέζια παιχνίδια με το Νικόλα..

Επιτραπέζια δικά μας παιδικά που μεγαλώσαμε και τα αφήσαμε στο χωριό.. και τώρα τα ξαναπιάνουμε με νέα χαρά..  

Με κάστανα ψητά τα βράδια.. Και πολύ πολύ ύπνο… Βαθύ και ξεκουραστικό…(Και λίγο περισσότερο για τη μαμά..χεχε..)
Κι όταν επιτέλους σταματούσε η βροχή… Γαλότσες. μπουφάν,σκούφο.. και βουτιές στα χόρτα… 

Τι ευτυχία !!! 

Και επιθεώρηση στα δέντρα μας… 
Μυρωδάτα πορτοκάλια..
Μανταρίνια που μοσχοβολούν…  

Και την Τρίτη…28η Οκτωβρίου… βόλτα στο χωριό να δούμε την παρέλαση.. Με την ελληνική σημαία στο χέρι μπροστά στο μνημείο του χωριού μας..καμαρωτός καμαρωτός..

Το αγόρι μου…
Που όλη την εβδομάδα τραγουδούσε το “Βάζει ο ντούτσε τη στολή του”.. και περίμενε πως και πως να δει στην παρέλαση τα μεγάλα παιδιά..  να τα χειροκροτήσει !!
Να κάτι τέτοιες απρογραμμάτιστες εκδρομές γίνονται και παίρνεις ανάσες και γεμίζεις μπαταρίες.. Κι όλα φαίνονται καλύτερα..
καλό βράδυ..  
post signature