Χτες πήγαμε πάλι στον Πολύγυρο…για βόλτα και για βάφτιση πάλι…Η πρώτη μου (και μοναδική) ξαδέρφη βάφτιζε το δεύτερο κοριτσάκι της…Οπότε Κυριακή πρωί πρωί ξεκινήσαμε για Χαλκιδική… Ο Νικόλας κοιμήθηκε σε όλη τη διαδρομή…(πέσαμε πάνω στην ώρα του πρωϊνού υπνάκου)…και ήταν και η πρώτη φορά που βάλαμε το καθισματάκι του να κοιτάει μπροστά… 

Το κάθισμα ξάπλωνε σχεδόν τελείως και νομίζω ότι το ευχαριστήθηκε…Γενικά του αρέσουν οι βόλτες με το αυτοκίνητο…Το προβλημά του είναι όταν το αυτοκίνητο σταματήσει να κινείται (βλέπε φανάρι ή κίνηση)..τότε μας ακούει όλος ο κόσμος…Κι αν κοιμάται (όπως καλή ώρα) τότε..τσουπ ανοίγει τα μάτια του και είναι έτοιμος για νέες περιπέτειες…Έτσι και αυτή τη φορά…μόλις παρκάραμε έξω από την εκκλησία…ξύπνησε ο κύριος…χεχε. Η εκκλησία..η ίδια όπως και την προηγούμενη φορά.. και η φανταστική κολυμπήθρα επίσης…

Και το όνομα αυτής …

…Γεωργία..
 όπως η γιαγιά της και πεθερά της ξαδέρφης μου…

Ο Νικόλας έδωσε ρέστα πάλι μέσα στην εκκλησία…γελούσε και μιλούσε (τα δικά του τα Νικολίστικα) με όλους…

Η μικρή ανιψιά μου, 8 μηνών ζουζουνάκι, ατάραχη και αμέριμνη, ούτε που ακούστηκε σε όλη τη διάρκεια του μυστηρίου…τίποτα… ούτε κιχ δεν έβγαλε…Κοιτούσε τριγύρω με τις γαλάζιες ματάρες της και απολάμβανε το γεγονός…

Να και οι μπομπονιέρες της μικρής Γεωργίας….



Και το “γλυκοτράπεζο”…το σπιτάκι..ψεύτικο αλλά  υπέροχο..αλλά τα γλυκάκια ακόμα καλύτερα…μιααμμμμμ



Μετά τη βάφτιση πήγαμε για φαγητό στο “Αγιονέρι”..Υπέροχο μέρος στο έβγα του Πολυγύρου…Το φαγητό τέλειο (έχουμε ξαναπάει και ξέρουμε χε χε)..το μέρος ακόμα πιο τέλειο…Πέτρα, ξύλο, πράσινο..μαγικός συνδυασμός…

Είχε παιδική χαρά για τα πιτσιρίκια…και είχε μέχρι και καρεκλάκι για μωρά..(σπάνιο πράγμα…) Αν και ο Νικόλας δεν το χρειάστηκε γιατί όπου πάμε παίρνουμε μαζί και το Minui και βολευόμαστε..Καθισμένος με φόντο το δασάκι απολάμβανε τη δροσιά, γελούσε και χοροπηδούσε…

Φύγαμε νωρίς για να αποφύγουμε την κίνηση της επιστροφής – που ευτυχώς δεν συναντήσαμε…Το απόγευμα αφήσαμε τον Αντώνη να βλέπει τέννις (τελικός French Open ήταν αυτός χεχε) και εγώ με το Νικόλα πήγαμε επίσκεψη στη γιαγιά Τασούλα και στον παππού Νίκο – μερικά τετράγωνα πιο πάνω.Έπαιξε, γέλασε, τριγύρισε και μετά γυρίσαμε στο σπίτι για μπανάκι και ύπνο. Άλλη μια όμορφη Κυριακή είχε φτάσει στο τέλος της..Να έχουμε και μιά όμορφη εβδομάδα..