in English soon
Κάθε Μεγάλη Τετάρτη από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ξυπνούσα με τη μυρωδιά από το μαχλέπι και το κακουλέ.. Η μάνα μου σηκωνόταν αξημέρωτα να κάνει τα τσουρέκια της … Πήγαινα στην κουζίνα και την έβρισκα στο πάτωμα πάνω από τη μεγάλη λεκάνη που είχαμε για τα ρούχα, να παιδεύει τη μαστιχωτή ζύμη που μοσχοβόλαγε.. Όλοκληρο το σπίτι γέμιζε μυρωδιές.. Βούτυρο, μαχλέπι, κακουλέ, πορτοκάλι.. Μύριζε Πάσχα..
Αργότερα που μεγάλωσα.. με ξυπνούσε και μένα νωρίς νωρίς για να της ρίχνω το λιωμένο βούτυρο καθώς ζύμωνε..
Κλείνω τα μάτια και έχω την εικόνα μπροστά μου.. Το παλιό τραπεζομάντιλο στρωμένο στο πάτωμα, η μαμά μου με δεμένο το κεφάλι (μην τυχόν και πέσει καμιά τρίχα..απαπά) να στριφογυρνάει το ζυμάρι.. Να το σταυρώνει, να το κουκουλώνει στοργικά κάτω από τις κουβέρτες της κρεββατοκάμαρας.. Τα καλοριφέρ αναμμένα στο φούλ (καλές εποχές τότε) και τα παράθυρα ερμητικά κλειστά μην τυχόν και πουντιάσει το τσουρέκι και δεν φουσκώσει.. Αγωνία μην τυχόν .. αλλά πάντα ευτυχώς.. στεκόταν στο ύψος του.. Καμάρωνε η μαμά μου την αφράτη ζύμη κι έπλαθε τα τσουρέκια.. Ροδοκόκκινα,αφράτα και μοσχομυριστά…Βγαίναν από το φούρνο.. και μας έτρεχαν τα σάλια.. Αλλά δεν μας επιτρεπόταν ούτε μπουκιά.. Έτσι για δοκιμή.. Μεγάλη εβδομάδα.. Μεγάλη νηστεία.. Τα δοκιμάζαμε το βράδυ μετά την Ανάσταση μόνο..Τρώγαμε τρώγαμε μέχρι που μπουχτίζαμε.. και η μαμάκα μου κοιτούσε καμαρώνοντας που πέτυχαν και φέτος τα τσουρέκια της..
Η μαμά μου είναι ήδη στο χωριό αλλά σα να τη βλέπω.. Τέτοια ώρα τα έχει βάλει να φουσκώνουν..Πως θα μυρίζει το σπίτι…
Κι εγώ κάνω τσουρέκια.. Κάθε χρόνο.. Δοκιμάζω διάφορες συνταγές..Και πάω και στη μαμά μου να δοκιμάσει.. αλλά τρώω και από τα δικά της..χεχε..
Δεν μοιάζει Πάσχα αν δεν μυρίσει λίγο το σπίτι.. Έτσι φτιάχνεις αναμνήσεις.. Με εικόνες.. με μυρωδιές.. Με μικρούς βοηθούς που πασπατεύουν τα ζυμάρια..
Τα δικά μου τσουρεκάκια ξεκουράζονται πάνω στο τραπέζι της κουζίνας..Τα έκανα χτες.. Είναι η δεύτερη δόση..(συνταγή από εδώ) γιατί η πρώτη εξαφανίστηκε την προηγούμενη εβδομάδα.. Και προβλέπεται και τρίτη γιατί δεν βλέπω να φτάνουν σώα στο χωριό..
30 Comments
Αφήστε μια απάντηση
Και του χρόνου Ελπιδάκι! Ωραίες παιδικές Πασχαλιές! Νοστάλγησα κι εγώ μαζί σου! Καλή Ανάσταση!
ευχαριστώ Τζωρτζινάκι μου!! καλη Ανάσταση και σε σας!! φιλιά
Και του χρόνου! Πολύ μυρωδάτη αναρτηση!
να 'σαι καλά Μαρία μου!! φιλιά
Γερή να είσαι Ελπιδάκι μου, να κάνεις και του χρόνου τσουρέκια! Γλυκές αναμνήσεις να φτιάχνεις πάντα, για τον Νικόλα σου, όπως οι δικές σου από τα μικράτα σου! Καλό Πάσχα να περάσετε πολύ όμορφα! Πολλά φιλιά!
Καλό Πάσχα Ειρήνη μου!! Να περάσετε κι εσείς πολύ όμορφα.. φιλιά
Μοσχοβόλησε ο τόπος!!!!!!!!!! Καλά να περάσετε και καλή Ανάσταση
επίσης Κατερινάκι μου!! πολλά φλιά
Με γυρισες πίσω 🙂
mononai.blogspot.gr
fetoula.blogspot.gr
πολλά φιλιά 🙂
Είναι υπέροχο πράγμα Ελπίδα να δημιουργούμε αναμνήσεις στα παιδιά μας όπως έχουμε και εμείς από τους δικούς μας γονείς..εύχομαι σε εσένα και την οικογενειά σου καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα!!
Καλή Ανάσταση και σε σάς Δώρα μου!! Να περάσετε πολύ πολύ όμορφα!! φιλιά
Αχ! λατρεύω τα τσουρέκια! Εύχομαι του χρόνου να τα καταφέρω να φτιάξω!
κι εγώ τρελαίνομαι !! Άντε του χρόνου με το καλό θα σε βοηθάει κι ο Θανασάκης!! πολλά φιλιά
Ωραία είναι τα τσουρέκια
Φιλάκια …
καλό Πάσχα κορίτσι!! φιλιά
Ελπίδα μου ακριβώς τις ίδιες αναμνήσεις έχω κι εγώ! Αυτή η μυρωδιά Μεγάλη Τετάρτη στο σπίτι κι εγώ να μην επιτρέπεται να φάω…δεν με ένοιαζε τίποτα άλλο στη νηστεία εκτός από το τσουρέκι! 🙂 Τα δικά σου φαίνονται υπέροχα και ήδη ξεροκαταπίνω. Και του χρόνου!
Κι εμένα Σοφάκι.. Μόνο για το τσουρέκι ξερογλειφόμουν.. Τα άλλα ούτε που με ένοιαζαν.. πολλά φιλιά και καλό Πάσχα
Μπράβο βρε Ελπιδάκι, χρυσοχέρικο! Και του χρόνου σου λέω και τρέχω να δω τη συνταγή 🙂
Να τη δοκιμάσεις Βερούλα μου!! Αυτή τη φορά θα την πετύχεις! πολλά φιλιά
Και του χρόνου Ελπίδα να φτιάξεις όχι 1, όχι 2, όχι 3 δόσεις αλλά πολύ περισσότερες…εγώ πάντως όταν ήμουν μικρή και η μαμά μου έβαζε τα τσουρέκια στη σαλοτραπεζαρία μετά το φούρνισμα πήγαινα και τσιμπολογούσα δεν κρατιόμουν. Καλό Πάσχα!!!
Ευχαριστώ Χριστίνα μου!! καλό Πάσχα και σε σας!!
Α ρε Ελπιδάκι τι μου θύμησες…σαν να μιλάς για τη δική μου μαμά!!!Τελικά όλες οι μαμάδες ίδιες γινόμαστε…χεχε κι εγώ την ίδια με της μάνας μου αγωνία απέκτησα, με τα τσουρέκια, μην πουντιάσουν….Φιλιά γλυκιά μου. Εχεις δίκιο για τις αναμνήσεις….τις χτίσαμε και φέτος μέσα τους και μέσα μας!!!Ευχές κοριτσάκι μου, ευχές….κι ελπίζω να σου πέτυχαν. Εγώ φέτος έσκισα…μεγάλη χαρά έχω Ελπιδάκι…μεγάλη χαρά!
όντως Κατερίνα μου… Τελικά αυτό με το τσουρέκι μαλλον είναι κληρονομικό..χαχα!! και του χρόνου κορίτσι!! πολλά φιλιά
Ααααχχχχχχχχ, όλες φουρνίζετε και ξεφουρνίζετε και εγώ μένω με τον καημό φέτος 🙂 Θα φάω Τερκελνή-δικα :))))))))
Τα τσουρεκάκια σου φαίνονται μοσχομυριστά. Τα λιγουρεύτηκα 🙂
Καλό Πάσχα κοριτσάκι μου! Να χαίρεσαι τον Νικολάκη σου! Φιλιά πολλά!!!
ελα έλα παραπονιάρα.. Μια χαρά είναι και του Τερκενλή.. Αλλωστε εσύ έχεις καινούριο ατομικό τσουρεκάκι τρέλα!!! Πολλά Φιλιά Ασπασάκι!! Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα!!
Και εγω εχω ιδιες αναμνησεις απο τη γιαγια μου ομως. Με πολιτικη τσουρεκοσυνταγη:)
Καθε χρονο φτιαχνω την ιδια και για βασιλοπιτα. Το εχω για γουρι. Ακομα και φετος που φυγαμε, εφτιαξα απο πριν για να μυρισει το σπιτι μαγια και μαχλεπι!!!
Και του χρονου Ελπιδακι μου!!!
ναι βρε παιδί μου!! αν δεν μυρίσει το σπίτι.. σαν μην είναι Πάσχα ένα πράγμα!! πολλά φιλιά Δημητρούλα!!
Και του χρόνου Ελπίδα μου! Μοσχομυρισαν μέχρι εδώ τα τσουρεκια σου! Καλη Ανάσταση & Καλό Πάσχα!
Το είχα ξαναδιαβάσει αυτί το κείμενο και όπως με είχε συγκινήσει τότε, έτσι με συγκίνησε και τώρα… Καλό Πάσχα γλυκιά μου Ελπίδα!