Όταν αρρωσταίνει η μαμά (που κανονικά δεν επιτρέπεται δηλαδή…) γίνεται κι εκείνη παιδί που θέλει τη μαμά της να της φτιάξει κοτοσουπίτσα και ζεστό τσαγάκι και να την τρίψει με vicks…Αααχχ τι καλά που θα ήταν… Αλλά δυστυχώς η μαμά μου είναι στο χωριό…κι εγώ είμαι άρρωστη από χθες.. Που την άρπαξα πάλι απορώ…Πονάνε όλα μου τα κόκκαλα – ακόμα κι αυτά που δεν ήξερα οτι υπάρχουν..Η μύτη μου τρέχει, τα μάτια μου τρέχουν και ευτυχώς σήμερα έπεσε ο πυρετός.. Το καλό είναι οτι χτες που ήμουν σε κωματώδη κατάσταση και σερνομουν κυριολεκτικά..ήρθε η πεθερά μου να με βοηθήσει με το Νικόλα και να φερει και φαγητό..Το αγόρι μου..λες και το κατάλαβε που ήμουν άρρωστη και δεν έκανε πολύ φασαρία…Και κάθε λίγο ερχόταν, σκαρφάλωνε πάνω μου, ακουμπούσε το κεφάλι του στο λαιμό μου, και ξαναπήγαινε να παίξει…Ο Αντώνης γύρισε κι εκείνος νωρίς από τη δουλειά…έπαιξε με το μικρό όσο εγώ λαγοκοιμόμουν στον καναπέ..Ευτυχώς ο Νικόλας κοιμήθηκε νωρίς και δεν ξύπνησε πολλες φορές το βράδυ..κι έτσι μπόρεσα κι εγώ να κοιμηθώ…Σήμερα είμαι καλύτερα… Τουλάχιστον μετακινούμαι..έκανα και μερικές δουλίτσες… αγκαλιά με τα χαρτομάντηλα βέβαια…αλλά νομίζω οτι βελτιώνομαι..Μέχρι στιγμής δεν είχα και πυρετό…Να δούμε…Ο Νικόλας κοιμάται…λέω να ξαπλώσω κι εγώ λιγάκι..zzzzzzzz