Και που δεν πήγαμε..και τι δεν κάναμε…
in English Σχεδόν δυό μήνες τώρα που είμαστε στο χωριό… …πήγαμε στην παραλία της Αγριδιάς… …παίξαμε με την άμμο… …πήγαμε στην Τορώνη… …παίξαμε μπάλα… …φάγαμε κρακεράκια…(η μαμά με το ζόρι χεχε…) …ανακαλύψαμε καινούρια πράγματα…όπως η λάμπα… …κάναμε πολλές αγκαλιές… …πήγαμε βόλτα στη…
Άμμος και νερό…
…Αυτά τα δύο αρκούν να κάνουν το Νικόλα ευτυχισμένο το τελευταίο διάστημα… Τα μεσημέρια τον βάζουμε μέσα σε μια λεκάνη με νερό για να δροσιστεί… Τρελαίνεται να πλατσουρίζει μέσα στα νερά…. …να πετάει έξω…και τα νερά και τα παιχνίδια του… …να του ρίχνεις νερό…
Τελευταία μέρα του Ιούλη…
Τελειώνει σήμερα ο Ιούλιος…Ο Αντώνης έφυγε το πρωί για τη Θεσσαλονίκη κι εμείς μείναμε λίγες ακόμα μέρες στο χωριό…Η ζέστη κι εδώ ανυπόφορη…εντάξει όχι όπως στην πόλη…αλλά πάλι ζέστη… Ευκαιρία για πρωϊνό μπάνιο να δροσιστούμε…Στο χωριό υπάρχουν διάφορες παραλίες..Μια από τις αγαπημένες μου και περσινή…
Πέρσι και φέτος…
Σαν πέρσι τέτοιον καιρό ήμασταν πάλι εδώ στο χωριό για μερικές μέρες…Ο Νικόλας τότε ήταν 3 μηνών..Πηγαίναμε στη θάλασσα και εκείνος καθόταν στην αμμουδιά μέσα στο καρεκλάκι αυτοκινήτου… ή τον παίρναμε αγκαλιά … Φέτος τον παίρνουμε από το χέρι και περπατάμε στην άμμο… Μπαίνουμε…
Θάλασσα θάλασσα…
Το Σαββατοκύριακο κατεβήκαμε Χαλκιδική στο χωριό…Μαζί μας ήταν ο αδερφός του Αντώνη, ο Χρήστος και ο Αλέξανδρος. Ο μικρός έχει υιοθετήσει το χωριό μου που είναι πια και χωριό ΤΟΥ…και ανυπομονεί να έρθει κάθε καλοκαίρι..Τώρα που έμαθε οτι έχουμε και ζώα…ωωω τρελάθηκε…”Θα πάμε στη φάρμα”…
Στο χωριό..
Όχι, δεν έχασα το δρόμο προς το λαπτοπάκι μου…απλά λείπαμε στο χωριό…Η αλήθεια είναι οτι για τριήμερο ξεκινήσαμε (ναι, ναι εκείνο του Αγίου Πνεύματος) και τελικά μείναμε σχεδόν ολόκληρη την εβδομάδα. Γυρίσαμε χτες το πρωϊ…σε μια Θεσσαλονίκη που έκαιγε ολόκληρη…ουφ..Στο χωριό πάλι..από το απόγευμα και…
Σαββατοκύριακο στο χωριό..
Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο κατεβήκαμε Χαλκιδική στο χωριό μου…Ο καιρός ήταν τέλειος.. Το Σάββατο το απόγευμα πήγαμε στη θάλασσα… Ο Νικόλας τρελάθηκε με την άμμο… Έπιανε από δω..έπιανε από κει… Γέμιζε τις χούφτες του… Και προσπαθούσε να πιάσει κάθε μικρό κόκκο άμμου… ….με χέρια και με…
Σχετικά
Είμαι η Ελπίδα, ή αλλιώς.. η μαμά του Νικόλα. Νηπιαγωγός κατά βάθος-καθηγήτρια αγγλικών κατά λάθος, φανατική βιβλιοφάγος, ερασιτέχνης φωτογράφος, παθιασμένη ζαχαροπλάστισσα (με αδυναμία στη σοκολάτα), ανήσυχη crafter και μαμά Blogger...
Learn more