Το Σαββατοκύριακο κατεβήκαμε Χαλκιδική στο χωριό…Μαζί μας ήταν ο αδερφός του Αντώνη, ο Χρήστος και ο Αλέξανδρος. Ο μικρός έχει υιοθετήσει το χωριό μου που είναι πια και χωριό ΤΟΥ…και ανυπομονεί να έρθει κάθε καλοκαίρι..Τώρα που έμαθε οτι έχουμε και ζώα…ωωω τρελάθηκε…”Θα πάμε στη φάρμα” έλεγε..Φτάσαμε Παρασκευή το απόγευμα..χωρίς ευτυχώς να βρούμε πολλή κίνηση στο δρόμο…Μέχρι να ξεφορτώσουμε τα πράγματα και να καθίσουμε λιγάκι ήρθε η ώρα να αρχίσουμε τις ετοιμασίες για το βραδινό αγώνα Ελλάδα – Γερμανία.Η καινούρια τηλεόραση βγήκε στο μπαλκόνι, το τραπέζι στρώθηκε για ουζάκι και κρύα μπύρα, το παρκοκρέββατο του Νικόλα πήρε τη θέση του στο μπαλκόνι ήρθαν και οι θείοι μου και όλοι έτοιμοι για Euro 2012 και ποδοσφαιρική πανδαισία…
Μετά το δεύτερο ημίχρονο ο μικρός νύσταξε, το ματς ήταν λίγο απογοητευτικό οπότε φόρτωσα το Νικολή και πήγαμε επάνω για ύπνο…Ο Αντώνης μου είπε το αποτέλεσμα όταν ανέβηκε αργότερα..Κρίμα που χάσαμε αλλά τουλάχιστον φτάσαμε μέχρι εδώ..ε;
Το Σάββατο οι άντρες ανέβηκαν στο χωριό για κάποια δουλειά…Η ζέστη αφόρητη και η θάλασσα μας καλούσε…οπότε πήρα τα παιδιά (Νικόλας + Αλέξανδρος), τη μαμά μου και βουρ για “Χαβάη”..Έτσι λένε το καφέ-ταβερνάκι στο κολπάκι του Τουρκολιμνιώνα που πήγαμε για μπάνιο…Δεν είχε πολύ κόσμο και αράξαμε στις ξαπλώστρες με παγωμένο φραπεδάκι…Ο Αλέξανδρος βουρ για βουτιά …
και ο Νικόλας στη σκηνή του..
Αφού έφαγε μια καλή χούφτα άμμο…(δεν το προλαβαίνεις αυτό το παιδί..) αποφάσισα πως ήρθε επιτέλους η ώρα να τον δροσίσουμε στη θάλασσααα…Αντιηλιακό, μαγιώ, σωσίβιο και πάμε… Στην αρχή του φάνηκε κρύα και τσίριξε ο μικρός..είναι και φοβητσιάρης λιγάκι…Με τραγουδάκια και αγκαλίτσες και κολπάκια ..τελικά την έκανε τη βουτιά και πλατσούρισε… του άρεσε θέλω να πιστεύω…Με όλο το σούσουρο δεν μπορεσα να πάρω τη μηχανή οπότε φωτογραφίες ..γιοκ..τουλάχιστον από το πρωινό μπάνιο γιατί απο το απογευματινό…ωωω ένα σωρό..
Το απόγευμα πήγαμε όλοι μαζί…και είχαμε μαζί μας και τον εγγονό της νονάς μου τον Παναγιώτη.. Σχεδόν συνομήλικοι με τον Αλέξανδρο φχαριστήθηκαν βουτιές και παιχνίδι…
Εμείς πάλι ξεκινήσαμε την επιχείρηση ” το μπανιο του Νικόλα Νο 2″… Αυτή τη φορά ήταν μαζί και ο μπαμπάς και ο θείος και τον βάλαμε λίγο πιο γρήγορα…Αυτή τη φορά δεν γκρίνιαξε τόσο και πλατσούρισε ήσυχα ήσυχα…Και βγάλαμε κι ένα σωρό φωτογραφίες…
…με το θείο Χρήστο…
..με τον παππού…
Το σωσίβιο του Νικόλα το πήραμε από το Mariaevita. Μου φάνηκε πιο ασφαλές από τα συνηθισμένα σωσίβια και είπα να το δοκιμάσουμε…τώρα που ο μικρός δεν έχει άποψη και δεν ζητάει σωσίβιο σπάιντερμαν ..χεχε.
Τον κρατήσαμε μέσα αρκετή ώρα και μετά τον αφήσαμε έξω να παίζει με τα φτυαράκια του…Βέβαια πάλι έκανε φιλότιμες προσπάθειες να φάει λίγη άμμο αλλά αυτή τη φορά δεν τα κατάφερε (χε χε)…
Το βράδυ μαζευτήκαμε στο μπαλκόνι για να δούμε τον αγώνα…Εγώ πάλι έφυγα νωρίς να κοιμήσω το μικρό…και βρήκα ευκαιρία και ησυχία να διαβάσω το βιβλίο μου μόλις κοιμήθηκε ο Νικόλας..
Την Κυριακή το πρωί πήγαμε στην Τορώνη…Ένας οικογενειακός γνωστός έχει ενοικιαζόμενα δωμάτια μπροστά στη θάλασσα..Όλος ο χώρος είναι γεμάτος πρασινάδα και τεράστια δέντρα…έχει πισίνα κι ένα μικρό μπαράκι..ένας παράδεισος…
Πηγαίνουμε εκεί πολύ συχνά…ο Αλέξανδρος τρελαίνεται… Με τον Παναγιώτη έκαναν βουτιές στην πισίνα και στη θάλασσα και έπαιξαν μπάλα στην πρασινάδα όσο εμείς είχαμε απλωθεί στα γρασίδια και πίναμε καφέ..
Ο Νικόλας μέσα στη φουσκωτή πισίνα του έπαιζε με τα δικά του παιχνίδια ήσυχος ήσυχος…
Ο Νικόλας έριξε κι έναν υπνάκο εκεί στη δροσιά και εγώ ξαπλωμένη δίπλα του βρήκα ευκαιρία για διάβασμα…αχ αυτή είναι η ζωή…
Αργά το μεσημέρι πήγαμε στο εξοχικό της νονάς μου στην Τορώνη για μεσημεριανό… Γυρίσαμε στη Συκιά αργά το απόγευμα..ο Νικόλας κομμάτια από την κούραση..Ίσα ίσα έκανε μπανάκι και μετά ύπνο…
Γυρίσαμε Δευτέρα μεσημέρι…σε μια ζεστή Θεσσαλονίκη, με ένα σωρό ρούχα για πλύσιμο και σιδέρωμα κι ενα σωρό δουλειές να με περιμένουν…
Το απόγευμα ο Νικόλας ανέβασε πυρετό 38, 6..Μάλλον από τα δόντια του είναι γιατί βάζει τα χέρια του στο στόμα συνέχεια..χώρια που δεν τρώει τίποτα… Την Τρίτη μια από τα ίδια…το αγόρι μου… Λίγος πυρετός, πολύ αφαγία…Για να δούμε σήμερα…μου φαίνεται καλύτερα…Άτιμα δόντια !!!
Two boys and Hope
Είμαι η Ελπίδα, ή αλλιώς.. η μαμά του Νικόλα. Νηπιαγωγός κατά βάθος-καθηγήτρια αγγλικών κατά λάθος, φανατική βιβλιοφάγος, ερασιτέχνης φωτογράφος, παθιασμένη ζαχαροπλάστισσα (με αδυναμία στη σοκολάτα), ανήσυχη crafter και μαμά Blogger...
Related posts
9 Comments
Αφήστε μια απάντηση Ακύρωση απάντησης
Σχετικά
Είμαι η Ελπίδα, ή αλλιώς.. η μαμά του Νικόλα. Νηπιαγωγός κατά βάθος-καθηγήτρια αγγλικών κατά λάθος, φανατική βιβλιοφάγος, ερασιτέχνης φωτογράφος, παθιασμένη ζαχαροπλάστισσα (με αδυναμία στη σοκολάτα), ανήσυχη crafter και μαμά Blogger...
Learn more
Αχ μωρέ το αγόρι, θέλει θάλασσα μάλλον για να γίνει καλά… Περαστικά του.
Μα τι όμορφα όλα, σας ζήλεψα έτσι που σας είδα όλους μαζί ν'απολαμβάνετε και αγώνες, και κους κους, και μπάνιο σε ωραία νερά και φραπεδιές!
Όμορφα, πολύ όμορφα. Απόλυτα καλοκαιρινά!
Μπράβο Ελπίδα, να περνάτε τέλεια!!
Ευχαριστώ Λιτσάκι…κι εσείς δεν πάτε πίσω ε; τέλεια η λεμονάδα σου χε χε!!! φιλιά στα αγόρια σου !!
Αααααχ, τι ωραία Ελπιδάκι! Δροσιές, μπαλκόνια, βουτιές! Το πήραμε κι εμείς αυτό το σωσιβιάκι,καλό είναι,ε;
Άντε το Σαβ/κο να ξαναπάτε να δροσιστείτε με το Νικολή!
Μας άρεσε το σωσίβιο Βέρα μου..αν και νομίζω οτι του χρονου θα το χαρεί περισσότερο γιατί θα είναι λίγο μεγαλύτερος.. Πάντως εγώ το χάρηκα γιατί είναι ασφαλές..και φαίνεται ανθεκτικό χεχε…
Πολύ ωραίες οι φωτογραφίες σου απο την πανέμορφη Χαλκιδική. Ο μικρός λεβέντης σου κούκλος. Του χρόνου κορίτσι μου δεν θα χρειάζεστε σωσίβιο τον βλέπω με τον παππού και την γιαγιά να γίνεται δελφινάκι.
φιλιά πολλά
έτσι λέω κι εγώ Μαρία μου αλλά καλού κακού ας υπάρχει και το σωσιβιάκι ε; χα χα !! φιλιά κι απο μας!!
Γλύκα είναι ο Νικόλας σου! Και το σωσιβιάκι φαίνεται πολύ καλό!
Χαιρετίσματα,
Αγγελική
τι ήσυχο παιδάκι που έχεις!!τέλειο το μέρος που είστε!!!
Ευχαριστώ Νάσια μου…χμ..όσο για το ήσυχο…ένας μικρός ταρζανάκος είναι συνήθως αλλά όταν θέλει γίνεται και αγγελούδι χεχε…Να χαίρεσαι κι εσύ τα αγόρια σου !!