Μήνας 21ος… 

• Μήνας: 21ος
• Ύψος: 85 εκ.
• Βάρος: 11.300 γρ.
• Νο παπουτσιού : 22-23
• Αγαπημένο φαγητό : μακαρόνια και σούπες
• Αγαπημένο παραμύθι : “Τα 3 γουρουνάκια”
• Αγαπημένο cartoon : Μίκυ Μάους
• Αγαπημένο αντικείμενο : κουτάλι

Γελάει συνέχεια-μα συνέχεια όμως- το αγόρι μου… Ξεκαρδίζεται στα γέλια..Γάργαρα κελαρυστά γέλια…που σου φτιάχνουν τη μέρα…Που ότι και να έχεις, ότι στραβό να σου έχει πάει, όσο χάλια μέρα έχεις…όταν τον ακούς να γελάει έτσι…ε τότε όλα φτιάχνουν…έτσι απλά…μαγικά..

Έχουμε ανακαλύψει τη μαγεία του κουκλοθέατρου…Με τις γαντόκουκλες γουρουνάκια και λύκο, που είχε φέρει ο Άι Βασίλης και με αυτές που είχαμε πάρει παλιότερα από το ΙΚΕΑ (την κοτούλα, το γουρουνάκι, τον κλόουν)…παίζει συνέχεια…Λέμε τα παραμύθια, παίζουμε παιχνίδια..τις φοράει κι ο Νικόλας στο χέρι του και παίζει κι εκείνος κουκλοθέατρο… Ο αγαπημένος του είναι ο λύκος και το τρίτο γουρουνάκι, ο μηχανικός…

Και τώρα που το σκέφτομαι…ο “κακός λύκος” είναι ο αγαπημένος του σε όλες τις ιστορίες..χαχα…Του αρέσουν αυτές που είναι μέσα κι ο κακός λύκος..”Ό λύκος και τα 3 γουρουνάκια”, “ο Λύκος και τα 7 κατσικάκια” , “ο ψεύτης βοσκός”…Του αρέσει που φυσάει ο λύκος και πέφτει κάτω το σπιτάκι…Κάνει και τις κινήσεις κιόλας…Πολύ γέλιο…Ο Αντώνης του λέει την ιστορία κι εκείνος λέει το μέρος του λύκου…
  

Τώρα παίζει περισσότερο και με τα αυτοκινητάκια…Τα βάζει στην τσουλήθρα τους και κατρακυλάνε..Τα βάζει στη σειρά, προσποιείται οτι είναι ο μηχανικός και τα επιδιορθώνει με τα εργαλεία του.. Η κουζίνα και τα πλαστικά του φρούτα εξακολουθούν να είναι τα αγαπημένα του. Έχει μάθει πολλές λέξεις με φρούτα και λαχανικά… 

Ζωγραφίζει κιόλας..Στον πίνακα και στο χαρτί…Έχω κολλήσει χαρτόνια πάνω στο γραφείο και καθόμαστε μαζί, εκείνος να ζωγραφίζει κι εγώ στον υπολογιστή, ή ζωγραφίζουμε μαζί… Του αρέσει να σου λέει τι να του ζωγραφίσεις..Γουρουνάκια, μίκυ, αβγά και φρούτα είναι οι αγαπημένες του επιλογές..Του αρέσει να σου φέρνει αντικείμενα για να κάνεις το περίγραμμα..Μπορεί να ζωγραφίζει και με τα δύο χέρια..Εννοείται οτι μπορεί να βάψει τα πάντα..τοίχους, έπιπλα, ρούχα, χέρια… αν τον αφήσεις…

Εδώ και λίγο καιρό ο Νικόλας τρελαίνεται -ΤΡΕΛΑΙΝΕΤΑΙ όμως- για σούπες…Όλες τις σούπες όλων των ειδών… Σούπα να ‘ναι κι ότι να ‘ναι..κι ας έχει οτιδήποτε μέσα.. Μέχρι και τραχανά τρώει τώρα που δεν τον είχε και σε ιδιαίτερη εκτίμηση…Μόλις δει την κατσαρόλα πάνω στην κουζίνα..κατευθείαν ζητάει “παπίτσα μαμά” (σουπίτσα μαμά.. δηλαδή…χαχα)Κι επειδή- ευτυχώς – είμαστε όλοι “σουπάδες” χεχε…τις ευχαριστιόμαστε όλοι μαζί…

Φυσικά το αντικείμενο -φετίχ- του, είναι το κουτάλι… Έχουμε τουλάχιστον καμιά 15αριά κουτάλια, σε διάφορα χρώματα και μεγέθη..Μαγειρεύει με αυτά,ανακατεύει,  ταΐζει τα αρκούδια, τους ιππότες, τις κούκλες, …Και οπωσδήποτε όταν τον ταΐζω πρέπει να κρατάει κι εκείνος ένα κουτάλι…Είτε τρώει φαγητό είτε τρώει τοστ… ο Νικόλας εκεί, καθισμένος στο καρεκλάκι του,κρατώντας το κουτάλι του στο χέρι…Και ήδη προσπαθεί να φάει και μόνος του με το κουτάλι…


Θέλει να πατάει όλα τα κουμπιά..Ιδίως τα κουμπιά του ασανσέρ..είναι υπ’ ευθύνη του..χαχα..”Πατήσω μπουμπί, πατήσω μπουμπί…” Θυροτηλέφωνα, τηλεκοντρόλ..ότι έχει κουμπιά τελοσπάντων..
 
Μιλάει κανονικά ..Λέει τα πάντα..ότι ακούσει..ότι του λες..Ξέρει πάρα πολλές λέξεις ακόμα και τετρασύλλαβες και κάνει κανονικές προτάσεις..Βάζει ακόμα και τα άρθρα ή και πληθυντικό αριθμό..Βέβαια υπάρχουν και λέξεις που τις λέει ακόμα με το δικό του τρόπο..Η αγαπημένη μου είναι ο “τάγαρος”..δηλαδηηηηηηηή… ο γάιδαρος ..χαχα… Μου φαίνεται απίστευτο πως ένα τόσο δα ανθρωπάκι μπορεί να μιλάει τόσο καλά, να σου λέει παραμύθια, να λέει ποιηματάκια και τραγουδάκια…Ζητάει να του διαβάσεις τα αγαπημένα του βιβλία λέγοντας τους τίτλους..Θυμάται τα πάντα…το μικρό μου τσακαλάκι..


Έχει αρχίσει και ζητάει το μπαμπά του περισσότερο τώρα.. Είναι -νομίζω- που κι ο Αντώνης ασχολείται περισσότερο μαζί του τώρα..Παίζουν περισσότερο, του διαβάζει παραμύθια, του λέει ιστορίες…Αγαπημένη συνήθεια – όταν έρχεται νωρίς από τη δουλειά- να ξαπλώνουμε όλοι μαζί στον καναπέ- και εγώ να χαλαρώνω (επιτέλους !!) κι εκείνος να λέει ιστορίες στο Νικόλα…Ο μικρός τρελαίνεται.. Εξακολουθεί να είναι και μαμάκιας εννοείται…(ευτυχώς γιατί αλλιώς η μαμά θα ζήλευε νομίζω…χαχα)


Βέβαια τώρα τελευταία…όταν θέλει να κάνει κάτι-χμμμ ζαβολιά συνήθως- ή δεν θέλει να κοιμηθεί και τον παίρνω αγκαλιά..ενώ ο κύριος θέλει να είναι κάτω στο χαλί να παίζει…αρχίζει να λέει κάτι ύποπτα : “άσε με μαμά, άσε με μαμά”…με θυμωμένη -τάχα μου τάχα μου -φωνή…Αχχχχ σα να το βλέπω …Δεν θα αργήσει η μέρα που θα ακούσω και κανένα : “άσε μας ρε μάναααα…” Άμα μου λέει τέτοια 21 μηνών..21 χρονών τι θα μου λέει…άμα θα μου μιλάει κιόλας..χαχα…Άτιμο αγοράκι μου…Ας είναι..Ούτως ή άλλως πάντα θα είμαι η μάνα σου..χαχα..Κι εσύ θα τη γλυτώνεις μάλλον γιατί είσαι γλυκούλης..χαχα..