Μήνας 25ος… 

in English soon

Την προηγούμενη Δευτέρα ο Νικόλας συμπλήρωσε τους 25 μήνες…Πότε πέρασε κιόλας ένας μήνας από τα γενέθλιά του ούτε που το κατάλαβα…

• Μήνας: 25ος
• Ύψος:   87,2εκ.
• Βάρος: 11.950 γρ.
• Νο παπουτσιού : 23
• Αγαπημένο φρούτο : ροδάκινο και βερίκοκο (τρώει συνήθως φρούτα εποχής…)
• Αγαπημένο cartoon : Μίκυ Μάους club και οι Μικροί Αινστάιν (τώρα βλέπουμε και τη 2η σεζόν..)
• Αγαπημένη ταινία: “Ψάχνοντας το Νέμο”
• Aγαπημένο χρώμα: πράσινο και γαλάζιο και μωβ
• Αγαπημένο ζωό : γουρουνάκι και γαϊδουράκι

Αυτό το θέμα του με το φαγητό…ώρες ώρες με τρελαίνει.. Μα είναι δυνατόν να μην πεινάει…;; Οκ δεν θέλω να τον κυνηγάω με το κουτάλι..
Είπαμε είμαι Ελληνίδα μάνα αλλά να ξεφύγουμε κι από κάποια στερεότυπα.. Με τις ώρες του είναι..Άλλες φορές θα φάει…Άλλες φορές μόνο μερικές κουταλιές..Άλλες φορές μπορεί να μην θέλει ούτε από τα αγαπημένα του φαγητά..Έχω την υποψία οτι τον ενοχλούν τα δόντια του…Ίσως να ετοιμάζονται οι πίσω τραπεζίτες και γι ‘αυτό δεν θέλει να μασάει πολύ πολύ..Γιατί παρατήρησα ότι προτιμάει τα μαγειρευτά και γενικά αυτά που τα τρώει με το κουτάλι..Γι’ αυτό και ξεκίνησα να του κάνω πάλι φρουτόκρεμες.. Τουλάχιστον να τρώει και κανένα φρούτο..


Εδώ και λίγο καιρό έχει αρχίσει και τις ερωτήσεις…”Τι είναι αυτό μαμά;” “Τι κάνει;” “Που πας;” “Τι είναι εκεί;;” Και τέτοια…Τι πλάκα που έχει…Είναι περίεργος και θέλει όλα να τα μαθαίνει.. Ευτυχώς τα “γιατί μαμά;” ακόμα αργούν νομίζω…χαχα


Μιλάει, μιλάει, μιλάει….Συνέχεια..Ασταμάτητα… Και μόνος του και στην τηλεόραση και στα παιχνίδια του και σε όλους εμάς…Τρελαίνομαι να τον ακούω..Να με ρωτάει, να απαντάει, να τραγουδάει, να λέει ιστορίες…Τώρα τελευταία έχει κολλήσει το “καλέ” και το λέει συνέχεια…(από που το άκουσε άραγε..;;) “Άνοιξε την τηλεόραση καλέεεεε” “Δώσε μου το νερό, καλεεεεέ…” Οκ από μέσα μου γελάω..αλλά απ’ έξω δεν του δίνω σημασία για να το κόψει..


Λατρεύει τα βιβλία του..(ουφ! ευτυχώς! Και το είχα ένα άγχος..). Θέλει να διαβάζουμε συνέχεια..κάθε μέρα…κάθε βράδυ.. Και όχι μόνο ένα…Πολλά…Πριν κοιμηθεί θέλει παραμύθι οπωσδήποτε…Κι αν πας να τον κοροϊδέψεις και να φας καμιά σελίδα…το ξέρει ο άτιμος και δεν σε αφήνει.. Τα αγαπημένα του είναι “Τα 3 γουρουνάκια” (φυσικά…), “Ο λύκος και τα 7 κατσικάκια” (έχουμε αδυναμία στους λύκους…χαχα), “Ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας” (έχουμε πιάσει και τους μύθους του Αισώπου..) και τώρα τελευταία “Ο Τζακ και η φασολιά”.. Εννοείται πως τα ξέρει απ’ έξω και σου τα διηγείται κιόλας..

Είναι πιπιλομανής…Κι όσο έλεγα να του το κόψω…τόσο περισσότερο τις ζητάει..Λες και το καταλαβαίνει και το κάνει επίτηδες..Μερικές φορές τις ξεχνάει εντελώς κι άλλες φορές τις ζητάει απελπισμένα…Για να δούμε…Ίσως αργότερα να τα καταφέρουμε..


Είναι όλα δικά του…Μα όλα όμως..Ότι δει, ότι έχουμε, ότι θέλει..”Είναι δικό μου” φωνάζει..”Είναι του Νικόλα”..Δικά του τα παιχνίδια, τα μαξιλάρια, τα παραμύθια, τα πιάτα και τα ποτήρια…όλα δικά του.. Έχει πλάκα όταν προσπαθεί γελώντας να με διώξει από το μαξιλάρι ΜΟΥ φωνάζοντας : “Αυτό είναι δικό ΜΟΥ μαξιλάρι μαμάαααα” . Αλλά για κάνε πως του παίρνεις τα δικά του….Αααααα όλα κι όλα…Τα δικά του δικά του και τα δικά μας…πάλι δικά του..χαχα!! Το καλό είναι όμως ότι μόλις του ζητήσεις κάτι..αμέσως σου το δίνει..Μοιράζεται μωρέ το αγόρι μου….απλά πρέπει να το ζητήσεις ευγενικά…

Έχει αλλάξει στάση ύπνου πάλι..Αλλάζει συχνά κατά καιρούς.. Ένα διάστημα κοιμόταν μόνο αγκαλιά..Ύστερα μόνο πάνω στο χέρι μου…Ήθελε να ακουμπάει το κεφάλι του στην παλάμη μου..και τσουπ αμέσως τον έπαιρνε ο ύπνος..Μετά δεν ήθελε τίποτα…και ξάπλωνε μόνος του στο μαξιλάρι…Τον προηγούμενο μήνα έβαζε τα χέρια του κάτω από το μαξιλάρι..Τώρα αγκαλιάζει το μαξιλάρι του και απλώνει τα πόδια του πάνω σε σχήμα γάμα ή ξαπλώνει ολόκληρος επάνω..Μερικές φορές όμως θέλει ακόμα να ξαπλώνει επάνω μου για να κοιμηθεί..Τις προάλλες που ήθελε αγκαλιά και τον πήρα για να κοιμηθεί…γυρνάει και μου λέει: “Όχι έτσι μαμά…θέλω να σε βλέπω”. Και γύρισε να ξαπλώσει πάνω στο στήθος μου για να με κοιτάει όπως όταν τον κοίμιζα μωρό…Λιώμα με έκανε…

Ευτυχώς ακόμα κοιμάται το μεσημέρι.. Ίσα ίσα δυο ωρίτσες για να ξεκουραστούμε..Αυτός για να πάρει δυνάμεις κι εγώ για να χαλαρώσω και να έχω λίγο χρόνο για μένα..χεχε..“Νάνι νάνι ο Νικόλας κάνει…..”

Οι αγαπημένες του ασχολίες είναι να ζωγραφίζει (με τα πάντα..μαρκαδόρους, κηρομπογιές..), να κάνει παζλ, να παίζει με τα τουβλάκια του και να φτιάχνει πύργους, να παίζει το γιατρό και να δίνει φάρμακα στα άρρωστα ζωάκια του και στην άρρωστη μαμά, γιαγιά ή όποιον άλλο είναι στο σπίτι και έχει την καλή διάθεση να ξαπλώσει στο χαλί και να κάνει τον άρρωστο..Τρελαίνεται να παίζει με μπαλόνια και πάντα έχουμε 5-6 φουσκωμένα στο σπίτι για να τα κυνηγάει ο Νικόλας..


Όταν θυμώνει..σταυρώνει τα χέρια του, παίρνει το κατσουφιασμένο του ύφος..στο ανακοινώνει : “Εγώ τώρα θύμωσα” ..(λες και δεν θα το καταλάβαινες..χαχα) και πάει καμαρωτός καμαρωτός και ξαπλώνει μπρούμυτα στο χαλί του διαδρόμου (!!). Κρυφογελάω μέχρι να πάω να τον σηκώσω από εκεί..για να ξεθυμώσει..

Αρχίζει και διαμορφώνει τις δικές του απόψεις και γούστα και θέλω..Του μιλάω πολύ, για όλα..Το συζητάμε..Συχνά με τουμπάρει (όταν τον αφήνω) αλλά κάνει και αυτά που του λέει η μαμά κι ο μπαμπάς..

Τρελαίνεται να παίζει μουσική με αυτοσχέδια όργανα και να χορεύει..Κι έχει και την απαίτηση να χορεύουμε κι εμείς..”Χόρεψε μαμά..γιαγιά..μπαμπά”..Βρε στο ταψί θα μας χορέψει αυτός..αλλά έχε χάρη που είναι γλυκούλης..

Τον παίρνω αγκαλιά και τον ρωτάω: “Πόσο αγαπάς τη μαμά;” “Ως στον ουρανό είναι λίγο…” Και μου απαντάει τραγουδιστά: “..ακόμα και τα αστέγια είναι κοντά, γιατί η δική μας αγάπη..πάει μακυααααά..”