in English soon
Οι πασχαλινές διακοπές στο σπίτι μας αρχίζουν με το Πασχαλινό καλάθι του Νικόλα.
Ένα καλάθι με μικρές εκπλήξεις για να αρχίσουν όμορφα οι διακοπές.
{Δείτε εδώ το περσινό καλάθι , το καλάθι του 2016 και του 2015}
Και φυσικά τις αγαπημένες του κουνελο- τηγανίτες… που γίνονται ανάρπαστες!!
Tο καλάθι του (από το φανταστικό craftaholic) είχε μικρούς θησαυρούς που βρήκα στο αγαπημένο μας flying tiger και φυσικά καινούρια βιβλία.
Φέτος το καλάθι του είχε μέσα
- ένα λαγουδάκι ξύστρα με δυο μολύβια
- ένα παιχνίδι ισορροπίας αυγών
- αυτοκόλλητα για αυγουλάκια
- ένα αυγό με φως, που άλλαζε χρώματα
- μια μπαλίτσα κοτοπουλάκι με φως
- σοκολατένια αυγουλάκια
- “Πάσχα στη Γλυκομιλίτσα” από τις εκδόσεις Πατάκη.
- “Η ιστορία του Πάσχα” από τις εκδόσεις Πατάκη
- “Που χάθηκαν τα αυγά” από τις εκδόσεις Πατάκη
Και φυσικά ο βιβλιοφάγος μου πήγε κατευθείαν στα βιβλία…
Τα οποία διαβάσαμε την ίδια μέρα -εννοείται…
Και μετά ψαχούλεψε τους υπόλοιπους θησαυρούς.
Και κάπως έτσι όμορφα ξεκίνησαν οι διακοπές μας..
Και έτσι όμορφα είχαμε σχεδιάσει και τις υπόλοιπες μέρες, με δραστηριότητες και βόλτες και παιχνίδια..
Αλλά τελικά τα σχέδια μας ναυάγησαν από μια δύσκολη γαστρεντερίτιδα του Νικόλα, που ξεκίνησε τη Μεγάλη εβδομάδα και μας κράτησε μέσα -προληπτικά- μέχρι τη Μεγάλη Παρασκευή..
Ευτυχώς καταφέραμε το Μεγάλο Σάββατο να πάμε στο χωριό για να κάνουμε τουλάχιστον Πάσχα εκεί..
Και μπορεί να μην μαζευτήκαμε όσοι θέλαμε.. μιας και αδέρφια- ξαδέρφια είχαν κι εκείνα θεματάκια υγείας με τα παιδιά.. αλλά ευτυχώς ήταν εκεί οι δύο από τις δεύτερες ξαδέρφες του Νικόλα, οπότε είχε παρέα.
Ψήσαμε το αρνάκι στον κήπο της γιαγιάς μου..
Και το παραδοσιακό κατσικάκι στον ξυλόφουρνο..
Ο ξυλόφουρνος πυρώνει πρωί πρωί , τα ταψιά με τα κατσικάκια της γειτονιάς μπαίνουν μέσα, ο φούρνος σφραγίζεται με λάσπη και ανοίγει στις 2 το μεσημέρι..
Μη το βλέπετε έτσι μαυριδερό… Είναι τυλιγμένο με μαρούλια και μάραθο, που το προστατεύουν από την κάψα του φούρνου.. Είναι τόσο τρυφερό που λιώνει στο στόμα..
Τα παιδιά επιδόθηκαν σε ατελείωτες αυγομαχίες ,τσουγκρίζοντας ότι κόκκινο αυγό υπήρχε στο σπίτι…
Και τις υπόλοιπες δύο μέρες κυλιόμασταν στις πρασινάδες της αυλής , με το Νικόλα να μας κάνει προπόνηση tae kwon do, να κυνηγιόμαστε και να σκάμε στα γέλια..
Πασχαλινές ημέρες γεμάτες ήλιο και χωριό και εξοχή και γέλια και ηρεμία..
Μπορεί να μην ήταν όπως ακριβώς το είχαμε σχεδιάσει, αλλά τα σχέδια χαλάνε και αλλάζουν και δεν πειράζει γιατί φτιάχνουμε άλλα σχέδια και περνάμε πάλι καλά και φτιάχνουμε πάλι όμορφες αναμνήσεις..
Οι επόμενες μέρες πέρασαν με πολύ παιχνίδι και βόλτες και πολλά πολλά βιβλία..
Και τώρα που τελείωσαν οι διακοπές και ξεκίνησαν πάλι τα σχολεία, μετράμε μέρες για τις επόμενες αργίες και κάνουμε όνειρα για καλοκαιρινές διακοπές…
Two boys and Hope
Είμαι η Ελπίδα, ή αλλιώς.. η μαμά του Νικόλα. Νηπιαγωγός κατά βάθος-καθηγήτρια αγγλικών κατά λάθος, φανατική βιβλιοφάγος, ερασιτέχνης φωτογράφος, παθιασμένη ζαχαροπλάστισσα (με αδυναμία στη σοκολάτα), ανήσυχη crafter και μαμά Blogger...
Related posts
Σχετικά
Είμαι η Ελπίδα, ή αλλιώς.. η μαμά του Νικόλα. Νηπιαγωγός κατά βάθος-καθηγήτρια αγγλικών κατά λάθος, φανατική βιβλιοφάγος, ερασιτέχνης φωτογράφος, παθιασμένη ζαχαροπλάστισσα (με αδυναμία στη σοκολάτα), ανήσυχη crafter και μαμά Blogger...
Learn more