Από το πρώτο λεπτό που κράτησα το Νικόλα, κάθε στιγμή ήταν -και είναι ακόμα φυσικά- μαγική και μοναδική..Είμαι τόσο..χαζομαμά το ξέρωωωω !! Τον κοιτούσα και ανυπομονούσα να μεγαλώσει..Ανυπομονούσα να περάσει στο επόμενο στάδιο για να χαμογελάσει, να σταθεί όρθιος, να καθίσει, να μπουσουλήσει, να μιλήσει..Να κατακτήσει όλα τα milestones ..που λένε και οι φίλοι μας οι Άγγλοαμερικάνοι..Και μόλις τα κατακτούσε..και περνούσε στο επόμενο στάδιο..ήδη μου έλειπε το προηγούμενο..Σα να μη χόρτασα..σα να μην το πρόλαβα..σα να πέρασε τόσο γρήγορα..
Τον είχα αγκαλιά στο sling και σκεφτόμουνα τι ωραία που θα είναι όταν θα μεγαλώσει και θα πηγαίνουμε βόλτες με το καρότσι..Που θα μπορώ να πηγαίνω και βόλτα μαζί του και για καφεδάκια με τις φίλες μου και θα κάθεται ήσυχα ήσυχα.. Και μετά κάθισε στο καρότσι..Κι από την μια μου έλειπε η φάση “αγκαλιά”, σκεφτόμουνα.. τι ωραία που θα είναι όταν περπατήσει…Και δεν θα χρειάζεται να κουβαλάω όλο το καρότσι και ένα σωρό συμπράγκαλα.. Και τώρα περπατάει και τρέχει..και τον κυνηγάμε..και μου λείπει το στάδιο αγκαλιά..το στάδιο καρότσι..που καθόταν ήσυχος ήσυχος με τα παιχνιδάκια του και χάζευε γύρω τριγύρω..(αν και ακόμα τον βάζω που και που…χεχε). Ναι, ναι ξέρω..δεν ικανοποιούμαι με τίποτα η ελληνίδα μάνα..χαχα..
Και να που το μωρό μου μεγαλώνει (μα πολύ γρήγορα όμως..) και δεν είναι πια μωρό.. Γίνεται παιδάκι..Κι έφτασε η ώρα να περάσει σε άλλο στάδιο…Έφτασε η ώρα φύγουν τα κάγκελα από το κρεββάτι του..Και το αργήσαμε κιόλας υποθέτω..Όχι οτι κοιμόταν και ιδιαίτερα εκεί άλλωστε..Πιο πολύ για ντεκόρ το είχε το κρεββάτι…ή για να βάζουμε μέσα πράγματα και παιχνίδια..
Το καλοκαίρι, κοιμόμασταν μαζί στο χωριό αλλά τώρα που επιστρέψαμε Θεσσαλονίκη πρέπει να μάθει να κοιμάται στο δωμάτιό του..στο κρεββάτι του..κι εγώ στο δικό μου..
Οπότε..την περασμένη Δευτέρα..βοήθησε το μπαμπά του να βγάλει το μπροστινό κομμάτι της κούνιας του και να βάλει το προστατευτικό..
Σιγά σιγά τελειώνει η εποχή του μωρού και θα αρχίσει η εποχή του νηπίου.. (Μένει λίγο η πιπίλα και λίγο η πάνα..)
Και να το καινούριο κρεββάτι του Νικόλα..
Του Νικόλα που δεν είναι πια μωρό..και μπορεί να ανεβοκατεβαίνει μόνος του στο κρεββάτι του..Και που όταν ξυπνάει πριν από μας έρχεται και ανεβαίνει στο δικό μας κρεββάτι για να κοιμηθούμε αγκαλιά..
Μα μεγαλώνει τόσο γρήγορα…ήδη μου λείπει το στάδιο που τον νανούριζα αγκαλιά, που κοιμόμασταν μαζί..Αχ..θα το ξεπεράσω η μάνα.. Ξέρω ξέρω το μωρό μου δεν είναι πια μωρό..Αν και είναι ακόμα το μωρό μου..
Two boys and Hope
Related posts
46 Comments
Αφήστε μια απάντηση Ακύρωση απάντησης
Σχετικά
Είμαι η Ελπίδα, ή αλλιώς.. η μαμά του Νικόλα. Νηπιαγωγός κατά βάθος-καθηγήτρια αγγλικών κατά λάθος, φανατική βιβλιοφάγος, ερασιτέχνης φωτογράφος, παθιασμένη ζαχαροπλάστισσα (με αδυναμία στη σοκολάτα), ανήσυχη crafter και μαμά Blogger...
Learn more
Kαι θα είναι πάντα το μωρό σου, όσο χρονών κι αν γίνει.
Τί κι αν μεγαλώσει, τί κι αν πάει φαντάρος, τι κι αν παντρευτεί, τι κι αν κάνει δικά του παιδιά, δεν θα πάψει ποτέ μα ποτέ να είναι το μωρό σου, πίστεψέ με!
Φιλιά πολλά :))
αχ..το ξέρω Τζινάκι..Ελπίζω να μην το ξεχάσει κι αυτός όταν μεγαλώσει ..χαχα !! πολλά φιλιά
Πρίν από λίγη ώρα διαλύσαμε το κρεββατάκι της κόρης μου, γιατί την Τρίτη θα μας φέρουν το μεγάλο πλέον κρεββάτι της..Η μικρή μου είναι 21 μηνών και δυσκολευόταν να κοιμηθεί στην κούνια της γιατί χτυπούσε στα καγκελάκια, οπότε αποφασίσαμε πως είχε έρθει η ώρα για την αλλαγή..Με πήραν τα ζουμιά γιατί σαν χτες ήταν που ήμουν έγκυος και ετοιμάζαμε το παιδκό δωμάτιο..Αχ πόσο γρήγορα μεγαλώνουν..
Μαρία
Ασε Μαρία μου..τον βλέπω που μεγαλώνει μπροστά στα μάτια μου και πάλι δεν το πιστεύω.. Να χαίρεσαι το κοριτσάκι σου!! πολλά φιλιά
πόσο μεγάλωσε!!!!βρε σε λίγο θα σου κάνει όλα τα μερεμέτια του σπιτιού αυτός!
έφτιαξε και το μαλλάκι του χαχαχαχα κούκλος!!!!!!!
Αυτό περιμένω Νασιουλα..χεχε..Τον επόμενο μάστορα του σπιτιού..χαρά σε σένα που έχεις τόσους..Ωραίο το μαλλί εεε;;; Ε τον πήγαμε κομμωτήριο εννοείται..χεχε..πολλά φιλιά
Μην μου πεις τον καταφέρατε να κοιμάται στο κρεβάτι του; Τέλος εποχής και για τον καναπέ λοιπόν! Μεγειά!!!
Χαχα..το προσπαθουμε Βέρα μου..Βέβαια τον παίρνει ο ύπνς και στον καναπέ..αλλά τον μεταφέρουμε μέσα..φιλιά
Και νομίζω ότι πάντα θα είναι το μωρό σου…. πρόσεχε αγορομάνα μην δυνοπαθήσει η νύφη μαζί σου,χαχαα! Πάντως το γεγονός ότι κοιμάται πλέον μόνος του είναι μεγάλο επίτευγμα! Αργήσατε λίγο αλλά τα καταφέρατε. Μπράβο και πάμε για το επόμενο στάδιο…ποιο είναι αυτό; Ούτε εγώ ξέρω… από εσάς μαθαίνω που είστε ένα βήμα μπροστά μας,χιχι!!! Κάλη
Αμα μου τον προσέχει δε θα έχουμε πρόβλημα με τη νύφη Κάλη μου..χαχα.. Νομίζω το επόμενο στάδιο είναι πάνα και πιπίλα..πολλά φιλιά
Η αλήθεια είναι πως μεγαλώνουν πιο γρήγορα από όσα θα θέλαμε, αλλά είναι πάντα τα "μωρά" μας…
Φιλιά πολλά!
Ω ναι..απλά δεν πρεπει να τους αφήνουμε να το ξεχάσουν..χεχεχε!! πολλά φιλιά Μαρία μου!!
αχ δεν θελω να σε απογοητεύσω..της εχω βγάλε το μπροστά κάγκελο πολυ καιρό τώρα, στην αρχή ενθουσιάστηκε, κοιμήθηκε μάλιστα και το πρώτο μεσημέρι μέσα, χαρά η μάνα! μας έμεινε η χαρά! ΟΥΔΕΠΟΤΕ κοιμήθηκε μεσα στην κούνια της, με ή χωρίς κάγκελο… έχουμε βγάλει την πάνα, παλεύουμε με τις πιπίλες και τώρα πια που έχουμε μια τρανή δικαιολογία που λέγεται ΜΠΕΜΠΗΣ εκμεταλλευόμαστε στο έπακρο την μαμά και τον μπαμπα που σε λίγο θα κοιμούνται στο πάτωμα…
ωχ..μη με απογοηετεύεις βρε Μαχούλα…Πάντως προς το παρόν κοιμάται εκεί χωρίς πολλά πολλά…Βέβαια ξεκινάμε από τον καναπέ και καταλήγει εκεί..αλλά τουλάχιστον κοιμάται και δεν ξυπνάει το βράδυ!! πολλά φιλιά
Ασε βρε Ελπιδακι και αυριο ειναι η πρωτη ερα του στο σχολείο και δεν λέω να κλείσω μάτι! Εμένα κοιμαται μετα κόπων και βασάνων σε ένα ημιδιπλο κρεββάτι απο τα 2. Το καναμε αναγκαστικα πριν έρθει το δευτερο μέλλος και νιώσει ότι τον εκθρονίσαμε!
Υπομονή Βανούλα όλα καλά θα πάνε!! καλά κάνατε και τον βάλατε στο κρεββάτι απο νωρίς..Μη βγάλει ζήλιες για τον μικρό..φιλιά
Ανανέωση! Δηλ. δεν κοιμάται πια μαζί σου; Ουάου! Μόλις τελειώσεις και με πάνα και πιπίλα θα νιώσεις πολύ ελεύθερη! Όχι όλα μαζι όμως! Διάβασε την ανάρτησή μου για την πιπίλα! Μπορεί να σου δώσει ιδέες!
kathy by anthomeli
ΝΑΙ..ΝΑΙ..μόνος του κοιμάται..Βεβαια μου λείπει αλλά θα το ξεπεράσω..χεχε Θα πάω να την ξαναδιαβάσω αμέσως!! ..πολλά φιλιά
Πραγματι καθωs μεγαλωνουν μαs λειπει το μωρουδιστικο. Γινονται αντρακια. Αλλα κοιτα περηφανια ο δικοs σου που βγηκε το καγκελο! Φιλακια.
Ναι ναι..Να δεις και περηφάνια που βοήθησε κιόλας..χαχα!! πολλά φιλιά Μαρία μου!!
Τέλος μιας εποχής και αρχή μιας άλλης, εξίσου όμορφης !!! Αυτή της ανεξαρτητοποίησης και της αυτονομίας ! Που όποτε θα θέλει θα κοιμάται στο κρεβάτι του κι όποτε θέλει, στο δικό σας. Είναι μαγικό το πόσο γρήγορα μαγαλώνουν αλλά και πόσο μικρά είναι ακόμα και νιώθουν έντονα την ανάγκη για αγκαλιές με τη μαμά και τον μπαμπά. Εγώ τα 2-3 τελευταία βράδια, πέφτω στο κρεβάτι μ' έναν άντρα και ξυπνάω με άλλον !!! Ποιος τη χάρη μου – χαχαχαχαχαχαχααα !!! Χθες το πρωί ξύπνησα με τη μουρίτσα του Ορέστη στο λαιμό μου (χαμπάρι δεν πήρα πότε ήρθε και πότε έφυγε ο Χρίστος) και προχθές το βράδυ ήρθε ο Πάρις και χωρίς πολλά-πολλά λέει στον πατέρα του: "Μπαμπά, πήγαινε εσύ στο κρεβάτι μου, γιατί θέλω να κοιμηθώ με τη μαμά" ! Και τα πρωινά του ΣΚ, πάντοτε χουζουρεύουμε όλοι μαζί ως αργά στο κρεββάτι μας !!! Από τις πιο αγαπημένες μου στιγμές είναι αυτή !!! 🙂
Απόλαυσε την νέα φάση του Νικόλα, λοιπόν, και όλες τις υπόλοιπες που θα 'ρθουν !
Φιλιά πολλά !
Υ.Γ.: Έδειχνα χθες το βράδυ τις φωτογραφίες στον Ορέστη και τον ρωτάω "Ορέστη, ποιο είναι αυτό το παιδάκι, θυμάσαι ;" "Ναι", μου λέει "παίτσαμε με Μίκυ". "Ναι" του λέω "Και πώς τον λένε ; Ποιος είναι ;" και αφού σκέφτεται λίγο (προσπαθούσε να θυμηθεί το όνομα), μου λέει με χαρά: "Ο Κινόλας !!!!!" Ψόφησα στα γέλια !!!
Αυτό ειναι το καλό οταν έχεις πολλούς άντρες στο σπίτι..χαχα Διαλέγεις και παίρνεις..Έτσι για να μη βαριέσαι!! πολλά φιλιά Αγελικούλα!!
Μια χαρά σας κόβω!
Μεγάλωσε ο Νικόλας!
Εμένα ο μικρός μου κοιμάται στο δωμάτιο του από τότε που σαράντισε.
Όσο ήταν μωράκι,είχα ενδοεπικοινωνία ..
Ποτέ δε κοιμήθηκε μαζί μου στο κρεβάτι!
Ακόμα και όταν αρρωσταίνει ,στρώνω στρωματσάδα κάτω δίπλα στη κούνια του.
Τα κάγκελα ακόμα δε του τα βγάζω,δε του έχω εμπιστοσύνη..
Απ του χρόνου και βλέπουμε!
Κάθε παιδί είναι διαφορετικό Χρυσούλα..Όπως σε βολεύει εσένα κι αυτόν…αυτό ειναι το καλύτερο..Εμένα δεν ήθελε ουτε να το δει το κρεββάτι του..χαχα!! πολλά φιλια
Με το καλο, με το καλο!!! Κι εγω ετσι ανυπομονη σαν κι εσενα ημουν παντα!! Σε καταλαβαινω απολυτα!!!! 🙂
ευχαριστώ Χρυσαυγή μου!! πολλά φιλιά
Ελπιδάκι Χρόνια σου πολλά και καλά!
Να είσαι καλά και να σε χαίρονται οι άντρες σου!
Εμένα αυτές οι αλλαγές από τη μια με χαροποιούν και από την άλλη με μελαγχολούν γιατί μου φαίνεται ότι περνάει πολύ γρήγορα ο καιρός. Μεγάλωσε μωρέ το αντράκι σας!
Φιλιά
Ευχαριστώ Ερμιονάκι μου!! κι εγώ κάπως έτσι νιώθω..Μεγαλώνει το μωρό μου..πολλά φιλιά
Βρε βρε βρε πώς μεγάλωσε ο Νικόλας!!!
Έχεις απόλυτο δίκιο σε ό,τι γράφεις. Δεν καταλαβαίνουμε πώς περνάει ο καιρός, βιαζόμαστε να πάμε στο επόμενο στάδιο και μας λείπουν όλα τα προηγούμενα.
Καλό φθινόπωρο Ελπιδάκι, αν και εδώ κάτω ο καύσωνας καλά κρατεί…
Καλό φθινοπωρο Ασπασία μου!! πολλά φιλιά
Χρόνια πολλά!
ευχαριστώ πολύ!!!
Χρόνια πολλά Ελπίδα μας!!
Απίστευτος ο Νικόλας, ξεπετάχτηκε όπως λέει κ η Ασπασία μας!!!
Φιλιά πολλά, καλό φθινόπωρο!!
ευχαριστώ marronaki!! πολλά φιλια και καλό φθινόπωρο κι απο μας!
Μου άρεσε εκεί που γράφεις να μάθει να κοιμάται στο κρεβάτι του, τα μικρά γράμματα δίπλα "και εγώ στο δικό μου"!!! Τι τραβάμε εμείς οι μανάδες!!! Να χαίρεσαι το αγγελούδι σου, χρόνια πολλά και για την γιορτή σου (αν και καθυστερημένα) και τι άλλο να ευχηθώ? Άντε σύντομα και σε κανονικό κρεβάτι!! Την καλημέρα μου να έχεις.
Αχ..ασε Σίνα μου!! Αλλά μας αρέσει κατα βάθος..χαχα!!! ευχαριστώ πολύ για τις ευχές!! φιλιά
καλησπέρα ένα βραβειάκι για σένα και το υπέροχο blog σου σε περιμένει στο http://4lifeidea.blogspot.gr
ευχαριστώ πολύ Γιώτα μου!!
Πολύ πολύ γλυκό!! 🙂
Χρόνια πολλά με καθυστέρηση!! Ό,τι επιθυμείς με υγεία και χαρά!!
ευχαριστώ Κατερίνα μου!! πολλά φιλιά
Κορίτσι, έχεις βραβείο 🙂
ευχαριστώ Αγγελικούλαααα!!! φιλιά
Πω πω μεγάλες αλλαγές! Το να κοιμάται πια στο κρεβάτι του σημαίνει οτι ειναι πια αντράκι! Εγω πριν λιγο καιρό τον έβγαλα απο το κρεβάτι μας που κοιμομασταν με δυσκολία όλοι μαζί. Κόλλημα την κούνια στο κρεβάτι και ετσι κοιμόμαστε πάλι όλοι μαζί αλλα και το μωρο συνηθίζει την κούνια του! Ενα βράδυ που δούλευε ο άντρας μου τον κοίμησα στο κρεβάτι μαζί μου. Οταν ξύπνησα κάποια στιγμή είδα οτι είχε συρθεί μόνος του στην κούνια του….. Στεναχωρηθηκα! Απο τη μια ένιωσα υπερήφανη που γίνεται ανεξάρτητος απο την άλλη όμως, να μη θέλει να κοιμηθεί με τη μανούλα….? κλάψ!
Φιλακια πολλα!!!
Αχ…ναι..μεγαλ΄βνει το αντράκι μου…Τον βάζω στο κρεββάτι του συνήθως..Αλλά μερικές φορές κοιμόμαστε και μαζι..Τι να κάνω..ειμαι εξαρτημένη μάνα..χαχα !! φιλιά Λινάκι!!
μην μασας, κι εγω στο κρεβατι μου τον κοιμιζω!θα'ρθει η στιγμη που θα θελει μονο το δωματιο του και θα μας κλεινει και την πορτα, γιατι να μην το χαρουμε τωρα;ειμαστε τυχερες….
φιλια πολλα!
κι εγώ έτσι λέω κορίτσι!! να τον χαρώ τωρα που μπορώ χεχεχε..φιλιά