in English soon


Από το πρώτο λεπτό που κράτησα το Νικόλα, κάθε στιγμή ήταν -και είναι ακόμα φυσικά- μαγική και μοναδική..Είμαι τόσο..χαζομαμά το ξέρωωωω !! Τον κοιτούσα και ανυπομονούσα να μεγαλώσει..Ανυπομονούσα να περάσει στο επόμενο στάδιο για να χαμογελάσει, να σταθεί όρθιος, να καθίσει, να μπουσουλήσει, να μιλήσει..Να κατακτήσει όλα τα milestones ..που λένε και οι φίλοι μας οι Άγγλοαμερικάνοι..Και μόλις τα κατακτούσε..και περνούσε στο επόμενο στάδιο..ήδη μου έλειπε το προηγούμενο..Σα να μη χόρτασα..σα να μην το πρόλαβα..σα να πέρασε τόσο γρήγορα..

Τον είχα αγκαλιά στο sling και σκεφτόμουνα τι ωραία που θα είναι όταν θα μεγαλώσει και θα πηγαίνουμε βόλτες με το καρότσι..Που θα μπορώ να πηγαίνω και βόλτα μαζί του και για καφεδάκια με τις φίλες μου και θα κάθεται ήσυχα ήσυχα.. Και μετά κάθισε στο καρότσι..Κι από την μια μου έλειπε η φάση “αγκαλιά”, σκεφτόμουνα.. τι ωραία που θα είναι όταν περπατήσει…Και δεν θα χρειάζεται να κουβαλάω όλο το καρότσι και ένα σωρό συμπράγκαλα.. Και τώρα περπατάει και τρέχει..και τον κυνηγάμε..και μου λείπει το στάδιο αγκαλιά..το στάδιο καρότσι..που καθόταν ήσυχος ήσυχος με τα παιχνιδάκια του και χάζευε γύρω τριγύρω..(αν και ακόμα τον βάζω που και που…χεχε). Ναι, ναι ξέρω..δεν ικανοποιούμαι με τίποτα η ελληνίδα μάνα..χαχα..
Και να που το μωρό μου μεγαλώνει (μα πολύ γρήγορα όμως..) και δεν είναι πια μωρό.. Γίνεται παιδάκι..Κι έφτασε η ώρα να περάσει σε άλλο στάδιο…Έφτασε η ώρα φύγουν τα κάγκελα από το κρεββάτι του..Και το αργήσαμε κιόλας υποθέτω..Όχι οτι κοιμόταν και ιδιαίτερα εκεί άλλωστε..Πιο πολύ για ντεκόρ το είχε το κρεββάτι…ή για να βάζουμε μέσα πράγματα και παιχνίδια..

Το καλοκαίρι, κοιμόμασταν μαζί στο χωριό αλλά τώρα που επιστρέψαμε Θεσσαλονίκη πρέπει να μάθει να κοιμάται στο δωμάτιό του..στο κρεββάτι του..κι εγώ στο δικό μου.. 
Οπότε..την περασμένη Δευτέρα..βοήθησε το μπαμπά του να βγάλει το μπροστινό κομμάτι της κούνιας του και να βάλει το προστατευτικό..

Σιγά σιγά τελειώνει η εποχή του μωρού και θα αρχίσει η εποχή του νηπίου.. (Μένει λίγο η πιπίλα και λίγο η πάνα..)
Και να το καινούριο κρεββάτι του Νικόλα.. 

Του Νικόλα που δεν είναι πια μωρό..και μπορεί να ανεβοκατεβαίνει μόνος του στο κρεββάτι του..Και που όταν ξυπνάει πριν από μας έρχεται και ανεβαίνει στο δικό μας κρεββάτι για να κοιμηθούμε αγκαλιά..

Μα μεγαλώνει τόσο γρήγορα…ήδη μου λείπει το στάδιο που τον νανούριζα αγκαλιά, που κοιμόμασταν μαζί..Αχ..θα το ξεπεράσω η μάνα.. Ξέρω ξέρω το μωρό μου δεν είναι πια μωρό..Αν και είναι ακόμα το μωρό μου..