in English soon
Ολόκληρο το μήνα συζητούσαμε..για το σχολείο.. Πόσο ωραία θα είναι..Οτι θα κάνει καινούριους φίλους, οτι θα έχει καινούρια παιχνίδια να παίξει και καινούρια βιβλία να διαβάσει.. Οτι θα μάθει πολλά πράγματα.. Τραγουδάκια.. ποιηματάκια..παραμύθια.. Οτι θα ζωγραφίζει και θα παίζει με πλαστελίνες.. Οτι θα περνάει πολύ πολύ όμορφα!! Οτι η μαμά θα τον πηγαίνει το πρωί και οτι ΠΑΝΤΑ μα ΠΑΝΤΑ θα το περιμένει έξω από την πόρτα το μεσημέρι για να τον πάρει στο σπίτι.. 
Από χτες είχα ετοιμάσει την κάρτα του…

Τα χαρτιά του.. 



Τα ρούχα του..



Τα παντοφλάκια του..



Την τσάντα του..



Με το όνομα του σε αυτοκόλλητες ετικέτες με τον αγαπημένο του δεινόσαυρο..  



Όλα ήταν έτοιμα.. Κι εγώ τρελά αγχωμένη..
  
Και σήμερα ο Νικόλας ξεκίνησε Παιδικό σταθμό..
Ξυπνήσαμε νωρίς.. Ήπιε το γάλα του.. Βγάλαμε τις φωτογραφίες μας..



Και  πήγαμε στο σχολείο του.. Κρέμασα το μπουφάν του, του φόρεσα τα παντοφλάκια του, τον αγκάλιασα και τον φίλησα και του είπα οτι θα πάω να τον πάρω σε μια ώρα. Άκουγε μέσα τα παιδάκια που έπαιζαν και ήθελε να πάει να δει.. Τον έδωσα στη δασκάλα του.. Η πόρτα έκλεισε και κλείδωσε.. 


3 χρόνια, 5 μήνες και 9 μέρες – με εξαίρεση στις γιαγιάδες του- δεν τον έχω αφήσει ποτέ μόνο του.. Και τώρα πρέπει να τον εμπιστευτώ σε ξένους.. Το παιδί μου μεγάλωσε και πάει σχολείο..
Και ναι το ξέρω ότι είναι για το καλό του.. Ναι το ξέρω οτι θα γίνει πιο κοινωνικός…Ναι το ξέρω οτι χρειάζεται να παίζει και με παιδάκια.. οτι θα μάθει να ακολουθεί κανόνες..Όμως μου φαίνεται τόσο περίεργο.. Να είμαι μακρυά του.. Να μην είμαι μαζί του.. Να μην τον προσέχω.. Να μην τον βλέπω.. Και συνειδητοποίησα οτι από δω και πέρα για τα επόμενα χρόνια .. ο Νικόλας θα λείπει τα πρωινά από το σπίτι.. Οκ.. βαθιές ανάσες..Και ηρεμία.. Ένα milestone που πρέπει να περάσει και η μαμά.. Να μάθει να είναι και μόνη της.. Και τώρα τι κάνουμε ;;

Είχα πάρει μαζί μου καφέ κι ένα βιβλίο.. Το αρχικό σχέδιο ήταν να περιμένω στην αυλή μέχρι να περάσει η ώρα.. Αλλά τελικά πήγα στη μικρή μου θεία που μένει εκεί κοντά για καφέ και ηθική συμπαράσταση.. 
Ανυπομονούσα να περάσει η ώρα.. Με το κινητό στο χέρι να μετράω τα λεπτά.. Κολλημένη μάνα.. Και επιτέλους πέρασε η ώρα και άνοιξε η πόρτα και βγήκε έξω το παιδάκι μου γελαστό.. 
Πέρασε ωραία.. Έκανε το μάγειρα.. έπαιξε… Ήταν καλός μου είπε η δασκάλα του.. Μόνο στο τέλος της είπε οτι ήταν λυπημένος γιατί του έλειπε η μαμά του.. Αγάπη μου!! Και στο σπίτι μου είπε οτι ήθελε να δει από το παράθυρο για να με δει.. αλλά δεν μπορούσε γιατί τον εμπόδιζε το καλοριφέρ.. Μωρό μου!!  Αύριο θα πάει για δύο ώρες..Μακάρι να του αρέσει.. Μακάρι να μην με ψάξει.. Αχ.. με βλέπω να το ρίχνω το δάκρυ.. Αγόρι μου όμορφο !!!



Καλή αρχή μωρό μου!! Καλή σχολική χρονιά να έχουμε !!     Σ ‘αγαπώ ως τον ουρανό και πίσω..    

 photo signature_zps72gyx3qr.png