in English soon


Το ‘χω πει και θα το ξαναπώ.. Δεν είμαι φαν αυτής της γιορτής..Αυτής που σε “αναγκάζουν” να τη γιορτάσεις ντε και καλά βγαίνοντας έξω ή παίρνοντας δώρο στον αγαπημένο σου..Που πρέπει να φοράς κόκκινα από πάνω μέχρι κάτω ή τουλάχιστον κάτι ροζαλί..Ναι ναι για του Αγίου Βαλεντίνου λέω.. Που κάθε Φεβρουάριο γεμίζει ο τόπος καρδιές και ροζοκόκκινα αντικέιμενα κάθε είδους..Όμορφα να τα κοιτάς..και χαρούμενα δε λέω…αλλά όχι ουσιαστικά…για μένα τουλάχιστον…
Και μπορεί να μην είναι φαν του Αγίου Βαλεντίνου…είμαι όμως φαν του έρωτα και της αγάπης.. Γιατί η αγάπη δεν φτάνει να τη δείχνεις μια φορά το χρόνο αλλά κάθε μέρα.. Βρίσκεται μέσα στα καθημερινά και στα απλά…

Αγάπη είναι …


… να έχεις ένα χέρι να κρατάς στα εύκολα και στα δύσκολα.. 
…ένα χέρι να σε φροντίζει…
…μια αγκαλιά να σε σφίγγει όταν τη χρειάζεσαι…
…δυο πόδια να ζεσταίνουν τα δικά σου τα παγωμένα…
…ένας ώμος να σε στηρίζει…
…ένα χαμόγελο να σου φτιάχνει τη διάθεση…
…μια γλυκιά κουβέντα να σε ανεβάζει…

Αγάπη είναι… 

…ο Νικόλας μου…Η αγάπη της ζωής μου, που τρέχει να με αγκαλιάσει όταν γυρνάω από τη δουλειά και με ρωτάει αν του έλειψα..γιατί σε εκείνον έλειψα πολύ…

Η πιο μεγάλη.. η πιο πραγματική.. η πιο δυνατή αγάπη … Ο γιος μου..Το τελειότερο δώρο αγάπης που έχω δημιουργήσει και μου έχουν χαρίσει…
Σ’ ευχαριστώ Αντώνη μου…Γιατί αυτό είναι το ομορφότερο που έχεις κάνει για μένα…και το καλύτερο που έχω κάνει εγώ για σένα…Ο γιός μας…Η αγάπη μας!!! 

 Πραγματική αγάπη…

καλημέρα σε όλους και μην ξεχνάτε να αγαπάτε καθημερινά και να το δείχνετε…