Δυό φίλοι

Δυο φίλοι βρήκαν μια σανίδα
κι έναν ξεθωριασμένο χάρτη
βάλαν σεντόνι για πανάκι
και το σκουπόξυλο κατάρτι

Και κάποια μέρα ξεκινήσαν
με τ’ όνειρό τους για σημαία
να φτάσουνε στης γης την άκρη
να δούνε πράγματα σπουδαία
 

Μέσα στης θάλασσας τα πλάτη
μες στον ιδρώτα και τ’ αλάτι
για τη χαρά του ταξιδιού
με μια λαχτάρα προχωράνε…
και κάποια μαγεμένα βράδια
κάτω απ’ των αστεριών τα χάδια
θυμούνται τ’ όμορφο νησί τους
κι ύστερα αμέσως το ξεχνάνε…

Περάσαν μέσα από φουρτούνες (ολε-λε-ο ο ο)
γνωρίσαν γέλιο στους ανθρώπους (ολε-λε-ο ο ο)
φτάσαν σε μακρινά λιμάνια (ολε-λε-ο ο ο)
και είδαν μαγεμένους τόπους (ολε-λε-ο ο ο)

Ανακαλύψανε ναυάγια
με θησαυρούς που ξεχαστήκαν
με πειρατές γίνανε φίλοι
κι όλα τα πλούτη μοιραστήκαν

Μέσα στης θάλασσας τα πλάτη
μες στον ιδρώτα και τ’ αλάτι
για τη χαρά του ταξιδιού
με μια λαχτάρα προχωράνε…
και κάποια μαγεμένα βράδια
κάτω απ’ των αστεριών τα χάδια
θυμούνται τ’ όμορφο νησί τους
κι ύστερα αμέσως το ξεχνάνε…

Δυο φίλοι βρήκαν μια σανίδα
και γίνανε θαλασσοπόροι
μέσα σε μια μικρή λιμνούλα
που τους χωρούσε με το ζόρι…

Είναι από το cd “Η επιστροφή του τεμπέλη δράκου”…και το τραγουδάει ο Απόστολος Ρίζος…Λοιπόν…ταξιδεύω νοερά κάθε φορά που το ακούω…
Κυκλοφορούμε
συχνά με το αυτοκίνητο..Ιδιαίτερα δε τώρα το καλοκαίρι που
πηγαινοερχόμαστε στο χωριό..Είχα στο νου μου να φτιάξω ένα cd με
τραγουδάκια για το Νικόλα να το ακούμε όταν ταξιδεύουμε…ένα
ταξιδιάρικο cd δηλαδή.. χεχε. Μετά από έρευνα κατέληξα σε μερικά πολύ
πολύ όμορφα παιδικά τραγουδάκια, που τα ακούμε κι εμείς οι μεγάλοι χωρίς
γκρίνια…Όχι οτι τα “ζουζούνια” είναι άσχημα…(γιατί κι αυτά μας
αρέσουν πολύ..) αλλά κάτι διαφορετικό..έτσι για αλλαγή..
Αυτό είναι ένα από τα αγαπημένα μου..
Κάποια από τα άλλα τραγούδια που έχει το cd μας είναι αυτα: 
και μας αρέσουν πολύ…