In English

Ο καναπές του σαλονιού μας είναι το οικογενειακό μας ανέκδοτο…τον αγοράσαμε πριν καν βρούμε σπίτι να νοικιάσουμε..Πως έγινε αυτό; Ας τα πάρουμε από την αρχή..Όταν αποφασίσαμε να μείνουμε μαζί, εγώ κι ο Αντώνης (προ γάμου – προ παιδιού εποχή) λέγαμε να νοικιάσουμε ένα μικρό δυάρι που είχε μια θεία μου.. Ένα Σάββατο λοιπόν σκεφτήκαμε να κάνουμε μια βόλτα στα επιπλάδικα της περιοχής για να ρίξουμε μια ματιά…(χα χα)..Το τελευταίο μέρος που πήγαμε ήταν ο “Μαρμαρίδης”. Είδαμε πολλούς και διάφορους καναπέδες..αλλά δυστυχώς ήταν ακριβοί για την τσέπη μας..Φεύγοντας λοιπόν το μάτι του Αντώνη έπεσε στον ” καναπέ” μας..Γκρι… Τεράστιος.. 3,20 x 3 περίπου, γωνιακός, σε τρια αποσπώμενα κομμάτια συν ένα σκαμπό 1,20 x 1,20 και πολλές πολλές μαξιλάρες… Τον ερωτευτήκαμε κεραυνοβόλα.. Όμως αφού τον παραγγείλαμε συνειδητοποιήσαμε και το πρόβλημα… Ολόκληρο θηρίο που να χωρέσει στο δυαράκι…Κι άρχισε τότε η αναζήτηση του κατάλληλου χώρου για να χωρέσει τον καναπέ μας. Ευτυχώς βρήκαμε το σπίτι μας σχετικά γρήγορα..και μετά από πολλές σκέψεις και ιδέες, τοποθετήσαμε το αγαπημένο μας απόκτημα…Ο καναπές μας είναι ένα από τα ελάχιστα έπιπλα που ακριβοπληρώσαμε και που είναι από επιπλάδικο…Όλα τα υπόλοιπα έπιπλα μας τα πήραμε από το αγαπημένο μας μέρος…Ikea..φυσικά… Δυό χρόνια και κάτι που μένουμε εδώ…ο καναπές μας έχει βγάλει τα λεφτά του..Χώρεσε όλη την αντροπαρέα του Αντώνη…8-10 κολλητούς για να δούνε Champion league ή τον ΠΑΟΚ…Βόλεψε πολλούς πολλούς φιλους που ήρθαν για ποτάκι, καφεδάκι, πίτσα και ταινία..Έχει φιλοξενίσει και κοιμίσει φίλους και αδέρφια.. Έχουμε δει άπειρες ταινίες και σειρές ξαπλωμένοι και κουκουλωμένοι πάνω του..Στις αρχές της εγκυμοσύνης μου με έπαιρνε ο ύπνος στην αγαπημένη μου μεριά…(άτιμη υπνηλία..) πριν καλά καλά αρχίσει η ταινία…

κι όταν αργότερα το στρώμα του κρεββατιού ήταν πολύ σκληρό για την απίστευτα φουσκωμένη κοιλιά μου..ο μαλακός καναπές και τα μαξιλάρια του ήταν ότι πρέπει για να κοιμηθώ..Σ’ αυτόν τον καναπέ βάζαμε την καλαθούνα του Νικόλα, ανάμεσά μας, τα πρώτα  βράδια που τον φέραμε σπίτι..κι αντί να βλέπουμε την ταινία..χαζέυαμε το κοιμισμένο κουνελάκι μας…Εκεί με βόλευε να τον θηλαζω ..μέχρι και σήμερα..

Τώρα ο Νικόλας είναι 11 μηνών..Του αρέσει να μπουσουλάει πάνω στον καναπέ μας, να σκαρφαλώνει στα μαξιλάρια ή να πιάνει τη ράχη του και να κάνει μικρά βηματάκια..αλλά πιο πολύ του αρέσει να κοιμάται εκεί..Όχι τη μέρα.. Μόνο το βράδυ…Δεν ξέρω τι τον έχει πιάσει τον τελευταίο καιρό και δεν θέλει το κρεββάτι του..Αφού κοιμηθεί στην αγκαλιά μου τον βάζω στο κρεββατάκι του..μετά όμως που θα ξυπνήσει σε κανένα δίωρο…(γιατί τόσο αντέχει στο κρεββάτι του..) μόνο στον καναπέ κοιμάται…και κοιμάται όλη την νύχτα συνήθως…χωρίς γκρίνια..Οπότε τι να κάνει και η μαμά..ξαπλώνει κι αυτή μαζί του στον καναπέ…(τουλάχιστον μέχρι να κοιμηθεί καλά ο Νικόλας για να τον επιστρέψω στο κρεββάτι του- χε χε) . Αν και μερικές φορές με παίρνει και μένα ο ύπνος και ξυπνάμε το πρωί…Και μοιάζει λες και έχουμε φιλοξενούμενους στο σπίτι..γεμάτος κουβέρτες και παπλώματα και μαξιλάρια..Όπως και να’ χει πάντως ο αγαπημένος καναπές μας ..ήταν τελικά η πρώτη και η καλύτερη αγορά μας…