Τελειώνει σήμερα ο Ιούλιος…Ο Αντώνης έφυγε το πρωί για τη Θεσσαλονίκη κι εμείς μείναμε λίγες ακόμα μέρες στο χωριό…Η ζέστη κι εδώ ανυπόφορη…εντάξει όχι όπως στην πόλη…αλλά πάλι ζέστη… Ευκαιρία για πρωϊνό μπάνιο να δροσιστούμε…Στο χωριό υπάρχουν διάφορες παραλίες..Μια από τις αγαπημένες μου και περσινή ανακάλυψη της μαμάς μου είναι η παραλία της Αγριδιάς..Ένα όμορφο κολπάκι, με δροσερά νερά και κυρίως πεντακάθαρα…
Είναι ήσυχα και δεν έχει πολύ κόσμο..Τουλάχιστον όχι τις ώρες που πηγαίνουμε εμείς.. Υπάρχει κι ένα μικρό μπαράκι – καντίνα εκεί…για καφεδάκια και όχι μόνο… Αράξαμε λοιπόν στις (δωρεάν) ξαπλώστρες, παραγγείλαμε το καφεδάκι μας (ντεκαφεϊνέ για μένα παρακαλώ..), δώσαμε το γιαουρτάκι του Νικόλα να το βάλουν στο ψυγείο τους (εξυπηρετικότατα τα παιδιά…) και μπλουμ..βουτιά στη θάλασσα…Κι αφού παίξαμε κυνηγητό με τη γιαγιά, και πλατσουρίσαμε στα νερά…ώρα για παιχνίδια στην άμμο..Το καταευχαριστηθήκαμε..Θυμήθηκα κι εγώ τα νιάτα μου χεχε…Εγώ εσκαβα, έχτιζα…ο Νικόλας γκρέμιζε, γελούσε, πετούσε την άμμο ψηλά, ερχόταν το κύμα και τα έπαιρνε όλα…
Ζήλεψαν και τα πιτσιρίκια της παραπίσω ομπρέλας και πήγαν κι εκείνα να σκάψουν…Ο Νικόλας δεν ήθελε να φύγει από την άμμο…”Άμμο άμμο” φώναζε…Αλλά είχε μείνει αρκετή ώρα στον ήλιο κι άλλωστε ήταν ώρα για το γιαουρτάκι…Το έφαγε, στεγνώσαμε και επιστροφή στο σπίτι για μεσημεριανό υπνάκο…
Το απόγευμα…ο μικρός ανακάλυψε τη σκούπα και δεν την άφησε από τα χέρια του…Έτρεχε πέρα δώθε και γελούσε..

Εντάξει αγόρι μου ανησυχείς..η μαμά θα σου δείξει και την σφουγγαρίστρα σιγά σιγά…Κι όταν πάμε σπίτι θα γνωρίσεις και την ηλεκτρική σκούπα… χαχα..Για να βοηθάς και τη μαμά ε; …χεχε…Νοικοκύρη μου εσυ….!!!