in English soon
Χτες το απόγευμα γυρίσαμε από το χωριό.. και από το τριήμερο.. Το πόσο την είχα ανάγκη αυτήν την εκδρομή και την απόδραση… Έτσι.. να ξεσκάσω βρε παιδί μου.. Να αλλάξω παραστάσεις…να γεμίσω μπαταρίες.. Και ο Νικόλας δηλαδή.. όχι μόνο εγώ.. 
Και βρήκα ευκαιρία που ο Αντώνης λείπει για δουλειές εκτός και που η μαμά μου θα κατέβαινε μερικές μέρες στο χωριό …και απλά εκμεταλλεύτηκα την ευκαιρία..χεχε…
Και Σάββατο πρωί..βουρ για Χαλκιδική.. που σαν κι αυτή δεν έχει… Και φτάσαμε στο χωριό νωρίς το μεσημέρι… Και το απόγευμα … πήγαμε για μπάνιο…!!! Ζήτωωωω !!!
Κι ο Νικόλας να έχει τρελαθεί από τη χαρά του.. Να μη θέλει να βγει… Και το νερό -ας το πούμε δροσερούτσικο- … Και να, να πλατσουρίζει και να γελάει.. και να φωνάζει  
“Αυτή είναι ζωή μάμι”
 
Και ξανά γέλια και χαρές και παιχνίδια στην άμμο… Μα πόσο παιδί σε κάνει να ξανανιώθεις το παιδί σου.. !!!
  
Κι ο Νικόλας μου πια έχει γίνει παιδάκι… Πέρυσι ακόμα ήταν μωρό.. Φέτος πετάει..Θέλει να κολυμπάει όλο και πιο βαθιά.. Με το ζόρι και με υποσχέσεις πύργων στην άμμο τον βγάζαμε έξω.. 
Και παίζει και μόνος του τώρα.. Φτιάχνοντας ιστορίες, σκάβοντας την άμμο, γεμίζοντας λακούβες.. Τον κοιτάω και χαζεύω… Μα πότε μεγάλωσε..;; 

Και μου ζητάει και να του βάλω αντιηλιακό και σωσίβιο ανυπομονώντας να βουτήξει.. 
Και παίρνει το κουβαδάκι του τάχα να γεμίσει νερό.. “Να εκεί στην άκρη θα πάω μάμι” .. και τσουπ κάθεται κάτω και ξαναβρέχεται..    


Και να εκεί μπροστά στα μάτια σου αρχίζει επιτέλους για σένα το καλοκαίρι.. Με τα φτυαράκια και τις τσουγκράνες, κουβαδάκια και άμμο, τα αντιηλιακά και τα καπέλα.. τον παγωμένο καφέ κάτω από την ομπρέλα… 

Μπορεί να άργησε λίγο φέτος ..αλλά ήρθε το καλοκαίρι…


   

και θα είναι μαγικό !!! 

 post signature