To Casa Parlante είναι το #1 του Νικόλα από ολα όσα είδαμε στην Κέρκυρα. Του άρεσε τόσο πολύ που πήγαμε 2 συνεχόμενες φορές – κι αυτό σημαίνει πολλά! Και μάλιστα ζήτησε να συμμετέχει στο άρθρο εδώ και να πει τη γνώμη του. Οτι είναι μεγαλάζια γράμματα είναι ολόδικά του.
Γεια, είμαι ο Νικόλας και σας γράφω κι εγω πόσο υπέροχο είναι το casa parlante. Το Casa parlante είναι από τα καλύτερα μέρη που έχω πάει. Όλα τα υπέροχα αριστοκρατικά αντικείμενα που υπάρχουν μέσα και μπορείς να θαυμάσεις την ομορφιά τους. Κάθε δωμάτιο είναι ένα ταξίδι στο χρόνο, βλέποντας πως ήταν η ζωή εκείνα τα χρόνια με κάθε λεπτομέρεια. Κάθε πίνακας, ποτήρι και έπιπλο εκεί εκπέμπει μεγαλοπρέπεια.
Τι είναι το Casa Parlante ;
Είναι ένα ιδιαίτερο μουσείο που σε ταξιδεύει στον 19ο αιώνα μέσα στο αρχοντικό μιας αριστοκρατικής οικογένειας της Κέρκυρας. Περπατώντας μέσα στα δωμάτια βλέπουμε τις κινούμενες κούκλες-μέλη της οικογένειας, τα έπιπλα, τα αντικείμενα τους, το τρόπο ζωής τους. Γινόμαστε παρατηρητές της καθημερινότητάς τους και μαθαίνουμε λεπτομέρειες για τη ζωή τους. Είναι πραγματικά ένα υπέροχο ταξίδι στο παρελθόν.
Η συγκεκριμένη οικογένεια είναι όντως πραγματική-υπάρχουν απόγονοι τους στο νησί. Τα ονόματα τους έχουν αλλάξει λόγω διαφύλαξης των προσωπικών δεδομένων και φυσικά δεν γνωρίζουμε το επίθετό τους για τον ίδιο λόγο.
Η ξενάγηση ξεκινάει από την τραπεζαρία , όπου το τραπέζι είναι πάντα στρωμένο με πορσελάνες , μαχαιροπήρουνα και κρυστάλλινα ποτήρια από Αγγλία, Γαλλία και Ιταλία. Το συγκεκριμένο τραπέζι επεκτείνεται και μπορούν να καθίσουν μέχρι και 18 άτομα.
Αχ το πρώτο δωμάτιο..τι μαγευτικό που είναι..τα πορσελάνινα πιάτα και τα ασημένια μαχαιροπήρουνα πάνω στο όμορφο ξύλινο τραπέζι. Οι τοίχοι έχουν ένα υπέροχο μπλε χρώμα που ταιριάζει τέλεια με αυτό το πραγματικά αριστουργηματικό δωμάτιο.
Όλα είναι προσεγμένα μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια.
Το υπέροχο χρώμα στους τοίχους είναι το βενετσιάνικο μπλε για να δείξει την αριστοκρατική τους θέση και για να φέρει καλή τύχη. Εδώ συναντάμε και την πρώτη κούκλα- την Αναστασία, η οποία είναι η ανύπανδρη ξαδέρφη της οικογένειας και επειδή δεν μπορεί να κυκλοφορήσει μόνη της, κοιτάζει από το παράθυρο τον έξω κόσμο.
Στο σαλόνι συναντάμε τον Κόντε Ιωάννη και την Κοντέσσα Αλεξάνδρα Ελεονώρα. Παίρνουν το τσάι τους- μια συνήθεια που έχουν κρατήσει από την Αγγλία. Είναι και οι δύο σπουδαγμένοι και παντρεύτηκαν με προξενιό.
Στο σαλόνι η ατμοσφαιρα ήταν υπέροχη. Στο μικρό ξυλινο τραπεζάκι μπορεις να απολαύσεις τσάι και πάστα φλώρα μαζί με τον κόντε και την κοντέσσα. Ο μπουφές ήταν υπέροχα στολισμένος με σκαλίσματα και γεμάτος όμορφα ασημικά. Αυτό το δωμάτιο είναι γεμάτο λεπτομέρειες όπως ο καταπληκτικά σκαλισμένος καθρέφτης.
Με αυτο το ασημένιο σκεύος κερνάνε γλυκο του κουταλιού – ενα κομματάκι για καθε καλεσμένο οπως αρμόζει στην αριστοκρατική του καταγωγή.
Στο γραφείο συναντάμε τον Κόντε Σπύρο-πατέρα του Κόντε Ιωάννη. Εκείνος είναι ουσιαστικά το αφεντικό και διαχειρίζεται την οικογενειακή περιουσία. Έρχεται μια φορά την εβδομάδα από το κτήμα στο Γαστούρι και κλείνει εμπορικές συμφωνίες.
Στο επόμενο δωμάτιο βλέπουμε το γράφειο του κόντε Σπύρου , ένα εξαιρετικό γραφείο από όμορφο λείο ξύλο. Ο κόντε Σπύρος διαβάζει την εφημερίδα του. Ο χώρος αυτός είναι προσεγμένος σε κάθε λεπτομέρεια όπως τα βιβλία νομικής, η συλλογή με τις πίπες και το μαγκάλι με τα κάρβουνα.
Μαζί με τον Κόντε Ιωάννη έρχεται και η σύζυγός του η Κοντέσσα Θεοδώρα για να ελέγξει το νοικοκυριό της νύφης της.
Δύο σημαντικές παραδόσεις που συναντάμε εδώ είναι η κόκκινη κορδέλα στα στέφανα που την έδεσε ο κόντε Ιωάννης για καλοτυχία και η σκαλιστή κασέλα της κοντέσσας με τα προικιά της στα πόδια του κρεββατιου.
Η Κοντέσσα είναι κατά 10 χρόνια μεγαλύτερη από τον άντρα της γιατί η κοινωνική της θέση και η περιουσία της , της επέτρεψε να επιλέξει εκείνη το σύζυγό της. Την συναντάμε στην κρεββατοκάμαρα του ζευγαριού μαζί με την Μαρία , την υπηρέτρια.
Αυτή η κρεββατοκάμαρα έχει πολλά όμορφα πράγματα όπως το σιδερένιο κρέββατι με τα περίτεχνα σχέδια, η πανέμορφη ξύλινη τουαλέτα με το σκαλιστό καθρέφτη και οι ωραίοι πίνακες στους τοίχους.
Στην κρεββατοκάμαρα υπάρχει και το μοναδικό μπάνιο του σπιτιού. Επηρεασμένοι από τα ταξίδια τους στην Ευρώπη , έφεραν την πολυτέλεια της εποχής στο σπίτι τους.
Ο θερμοσίφωνας – το σκαλνταμπάνιο-είναι από τη Γαλλία και λειτουργεί με κάρβουνο. Η μπανιέρα είναι από μαντέμι και είναι από τη Βενετία.
Οι υπηρέτες άδειαζαν τη μπανιέρα με μια μεγάλη μπρούτζινη κανάτα που την έλεγαν “μπουγέλο” και πετούσαν τα νερά από το παράθυρο. Φώναζαν 3 φορές “μπουγέλο, μπουγέλο, μπουγέλο” και αδειαζαν το δοχείο. Αν περνούσες από κάτω και δεν άκουγες, γινόσουν μούσκεμα.
Στο μπάνιο βλέπουμε άλλη μια ξύλινη τουαλέτα (αυτή δεν είναι τόσο όμορφη) και μια μεγάλη μπανιέρα τόσο βαθιά που μπορούσα να χωρέσω ολόκληρος μέσα!
Η τουαλέτα είναι ξύλινη και οι υπηρέτες την πήγαιναν μέχρι τον κόλπο της Γαρίτσας για να την πλύνουν και να την καθαρίσουν.
Το λαβομάνο είναι ο νιπτήρας της εποχής , με την κανάτα (μπρόκα) και τη λεκάνη (γαδίνι).
Στο παιδικό δωμάτιο συναντάμε τα παιδιά της οικογένειας, τον Σπύρο και την Θεοδώρα (φυσικά και έχουν πάρει τα ονόματα του παππού και της γιαγιας τους) με τη δασκάλα/νταντά τους δεσποινίς Ελένη. Τα μαθήματα κατ’ οίκων ήταν προτέρημα των αριστοκρατικών οικογενειών.
Το πιάνο είναι ακριβό οικογενειακό κειμήλιο, φτιαγμένο στη Γαλλία.
Στο παιδικό δωμάτιο βλέπουμε ένα μάθημα μουσικής της δεσποινίς Ελένης. Η εξαιρετική μουσική δείχνει πόσο καλή δασκάλα είναι.
Τα κρεββάτια τους είναι σιδερένια και στη μέση βρίσκεται το παραδοσιακό κομοδίνο με μάρμαρο από πάνω. Μέσα υπάρχει το δοχείο νυκτός από πορσελάνη. Η πορσελάνινη κούκλα είναι της Θεοδώρας ενώ ο Σπύρος έχει μια ξύλινη σβούρα και ένα καλειδοσκόπιο.
Το ξύλινο σεκρετέρ είναι το γραφείο τους ,όπου κάνουν τα μαθήματα τους.
Στην κουζίνα συναντάμε την κυρία Κατίνα , τη μαγείρισσα. Δούλευε για τον Κοντε Σπύρο από 12 χρονών. Και όταν παντρεύτηκε ο κόντε Ιωάννης, την πήρε προίκα στο σπίτι του. Είναι η μόνη υπηρέτρια που δεν έφευγε από το σπίτι το βράδυ και ουσιαστικά ήταν τα μάτια και τα αυτιά του Κόντε Σπύρου στο σπίτι του γιού του.
Αυτό είναι το αγαπημένο μου δωμάτιο. Μια φανταστική, υπέροχη, πανέμορφη κουζίνα γεμάτη πιάτα, ποτήρια και φυσικά φαγητό. Βλέπουμε την κυρα Κατίνα να μαγειρεύει το παραδοσιακό φαγητό της Κέρκυρας, την παστιτσάδα χρησιμοποιώντας διάφορα μυρωδικά όπως κανέλα, δάφνη και ρίγανη.Σχεδόν μπορείς να μυρίσεις τις υπέροχες μυρωδιές που θα έβγαιναν από την κουζίνα εκείνες τις εποχές. Αχ μακάρι να ήμουν εκεί (αν δεν το ξέρετε θα ήθελα να γίνω σεφ )
Τελευταίο είναι το κελάρι , γεμάτο με τρόφιμα όπως λάδι, τυρί ,φρούτα και λαχανικά και κρασί. Είναι το πιο σκοτεινό δωμάτιο του σπιτιού και γι αυτό έχει μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα.
Αυτή η πόρτα είναι η πόρτα που οδηγεί στο κελάρι. Είναι κόκκινη τώρα ενώ κανονικά ήταν βαμμένη στο χρώμα του τοίχου , έτσι ώστε να μην ξεχωρίζει.
Αυτή η πόρτα είναι η μοναδική είσοδος και έξοδος των υπηρετών στο σπίτι. Και μάλιστα ήταν σχεδόν μισό μέτρο πιο κοντή.
Καταλαβαίνετε γιατί;
Έτσι ώστε οι υπηρέτες να σκύβουν για να μπουν στο σπίτι, για να θυμούνται πάντα οτι είναι υπηρέτες και άρα κατώτεροι.
Οι υπηρέτες του σπιτιού έρχονται κάθε πρωί με την άμαξα από το κτήμα του Κόντε Σπύρου στο Γαστούνι (10 χλμ μακριά) και φεύγουν αργά το βράδυ οταν τελειώσουν όλες τις δουλειές.
Πραγματικά ήταν μια καταπληκτική εμπειρία. Η Λαμπρινή που ήταν η ξεναγός μας και τις δυο φορές, ήταν γλυκύτατη ,χαμογελαστή και ακούραστη. Μας έλυσε όλες τις απορίες και μας είπε πολλές λεπτομέρειες και πληροφορίες.
Φυσικά γράψαμε και σχόλια στο βιβλίο των επισκεπτών και τις 2 φορές που πήγαμε!!
Το Casa Parlante είναι απόλυτα απίστευτο!Είναι μια απο τις καλύτερες εμπειρίες της ζωής μου και νομίζω αξίζει ένα ταξίδι στην Κέρκυρα μόνο για να πας εκεί.
Είναι μοναδικό και πραγματικά αξίζει να το επισκεφτείτε αν πάτε στην Κέρκυρα.
Θα βρείτε το Casa Parlante σε αποσταση λιγων λεπτων απο το Λιστόν και είναι ανοιχτό καθημερινά από τις 10:00 εώς τις 6:00.
Εισητήρια:
Ενήλικοι: 10 €
Παιδιά (5-14 ετών): 6 €
Γκρούπ Ενήλικωv(10 ατόμων και άνω): 6 €
Γκρούπ μαθητών Σχολείων: 5 €
Παιδιά κάτω των 4ετών: Δωρεάν
Αξίζει επίσης να σημειώσω οτι είναι μία από τις νικήτριες ιδέες του Ελληνικού Βραβείου Επιχειρηματικότητας 2013, με την ονομασία “Corfu Living History”.
Πιστεύω οτι ένα τέτοιο ιδιαίτερο μουσείο θα πρέπει να υπάρχει σε κάθε πόλη της Ελλάδας έτσι ώστε να βλέπουμε τον τρόπο ζωής των κατοίκων της και να μαθαίνουμε την ιστορία της.
Πως σας φάνηκε ; Θα σας άρεσε να το επισκεφτείτε;
Αν πάτε στην Κέρκυρα, μην ξεχάσετε να επισκεφτείτε και το ενυδρείο στην Παλαιοκαστρίτσα. Δείτε το εδώ.
