Ο Σεπτέμβρης είναι από τους αγαπημένους μου μήνες.. 

Ιδίως όταν αρχίζουν οι ετοιμασίες για τα σχολεία.. Τρελαίνομαι για την μυρωδιά των βιβλιοπωλείων αυτήν την περίοδο.. Μυρίζουν καινούριες τσάντες.. μολύβια.. τετράδια.. βιβλία.. Αυτή η μυρωδιά με γυρνάει πάντα στις μέρες που πήγαινα κι εγώ σχολείο.. Αυτή είναι για μένα η κανονική αρχή της χρονιάς.. Ίσως επειδή είμαι εκπαιδευτικός.. ;; Μάλλον.. ναι..

 

Φέτος ο Σεπτέμβρης μας είναι ξεχωριστός !!! Πολύ ξεχωριστός γιατί φέτος ο Νικόλας θα είναι πρωτάκι!! Ένα μικρό πρωτάκι που μαζί με τόσα άλλα θα περάσουν την πόρτα του μεγάλου σχολείου. 

Κι εγώ θα είμαι μαμά πρωτακίου!! Και ξέρετε κάτι;; Δεν αγχώνομαι τόσο.. όσο ανυπομονώ!! 

Και μαζί μου ανυπομονεί κι ο Νικόλας!! 

 


Ανυπομονεί να μπει στη τάξη του δημοτικού.. Να ανοίξει τα βιβλία, να γράψει σε τετράδια , να δει τι είναι επιτέλους αυτή η ορθογραφία και η αντιγραφή και η μελέτη περιβάλλοντος. Να δοκιμάσει πως είναι τα θρανία και να γνωρίσει τι είναι αυτό το μαγικό διάλειμμα!!  Ανυπομονεί να ανοίξει το σχολείο του και να ανακαλύψει πόσο όμορφο και μαγικό είναι το να μαθαίνεις καινούρια πράγματα.. Να δει από κοντά όλα αυτά που του έχω πει εγώ και οι μεγαλύτεροι φίλοι του..   

 

Αν αγχώνομαι για το πως θα τα πάει στο σχολείο;; Πως θα μάθει να γράφει και να διαβάζει; 

Όχι.. Καταρχήν γιατί ξέρει να διαβάζει κανονικά.. και να γράφει.. (Παρόλο που  τα γραμματάκια του επιδέχονται βελτίωση..) Αλλά και να μην ήξερε.. τι έγινε;; Υπάρχει παιδί που δεν έμαθε να γράφει και να διαβάζει; Γι’ αυτό άλλωστε δεν πάει σχολείο;; Για να μάθει;; 

 

Αν αγχώνομαι για τα δύσκολα μαθήματα;

Όχι.. Γιατί θα είμαι εκεί να τον βοηθάω και να του τα ξαναδείξω αν χρειαστεί.. Και θα τα ξανα-ανακαλύψω κι εγώ μαζί του.. 

 

Αν αγχώνομαι για το καινούριο σχολείο;

Όχι.. Γιατί ευτυχώς συστεγαζόταν μαζί το νηπιαγωγείο του και γνωρίζει όλους τους χώρους από το κυλικείο μέχρι την αίθουσα θεάτρου. Αλλά κι αν δεν το ήξερε, είμαι σίγουρη οτι την πρώτη εβδομάδα θα τα ανακάλυπτε όλα μαζί με τους συμμαθητές του.. 

 

Αν αγχώνομαι για τους συμμαθητές του;

Όχι.. Γιατί ευτυχώς η τάξη του από το νηπιαγωγείο θα είναι σχεδόν ολόκληρη και στην τάξη του δημοτικού.. Αλλά και καινούρια παιδάκια να έχει.. τι έγινε;; Ευκαιρία να κάνει καινούριους φίλους.. 

 

Αν αγχώνομαι που θα διαβάζει; 

Όχι.. Το γραφείο του -προίκα του μπαμπά του- έχει στηθεί στο δωμάτιο του και περιμένει να γεμίσει βιβλία.. Και ενώ θα προτιμώ να διαβάζει εκεί για να είναι ο χώρος του , δεν πειράζει να μου κάνει παρέα κάνοντας τις ασκήσεις του στο τραπέζι της κουζίνας.. 

 

Αν θα αγχώνομαι που θα είναι τόσες ώρες στο σχολείο; 

Όσο ανησυχούσα και πέρυσι που ήταν νηπιαγωγείο.. Άλλωστε τις ίδιες σχεδόν ώρες θα λείπει από το σπίτι. Και το ίδιο θα ανησυχώ μήπως χτυπήσει ή τον πειράξει κάποιος.. 

Το μόνο πράγμα που εύχομαι είναι να έχει καλή δασκάλα.. Από αυτές τις σπάνιες… που έχουν πολλή πολλή όρεξη και αγαπάνε τη δουλειά τους.. Που θα τους δείξει πόσο όμορφο είναι να μαθαίνεις.. Μόνο γι’ αυτό αγχώνομαι λίγο.. 

 

Αλλά κυρίως ανυπομονώ για όλα αυτά τα όμορφα πράγματα που τον περιμένουν..  Και ανυπομονεί κι ο Νικόλας.. Και μετράει τις μέρες στο πινακάκι του δωματίου του.. 

 

 

Και προτίμησα να του μιλήσω για τα όμορφα πράγματα που θα βρει στο σχολείο.. Γι’ αυτά που θα ανακαλύψει και θα μάθει.. Γιατί το σχολείο μπορεί -και πρέπει να είναι- ένα μέρος μαγικό. Από αυτά ανυπομονείς να πας και δεν θέλεις να φύγεις.. Κι όσο για τα άσχημα που ίσως συμβούν, θα τα αντιμετωπίσουμε όταν και αν έρθει η ώρα.. 

 

Προς το παρόν όμως ξεκινάει μια καινούρια περιπέτεια για το αγόρι μου.. Ο κόσμος του δημοτικού σχολείου.. Ο μικρόκοσμός του για τα επόμενα 6 χρόνια..  Εκείνος θα ανοίξει τα φτερά του να πετάξει κι εγώ θα περιμένω να γυρίσει να μου διηγηθεί τι είδε και τι άκουσε.. 

 

Ο Νικόλας θα είναι πρωτάκι κι εγώ μαμά πρωτακίου μαζί του.. Πόσα καινούρια πράγματα θα μάθουμε άραγε φέτος;;